| |
Μια συγνωμη και δυο ψεματα
απλωσαμε στη φαντασιωση που τη λενε ειρηνη
με ροδοπεταλα τη ντυσαμε, -και τη θαψαμε-
την πνιξαμε και την καταδικασαμε,
στη σημαια της πραγματικοτητας.
Τη σημαια που βαψαμε
μιση ασπρη,
για να θυμιζει την ειρηνη που θελαμε να πετυχουμε,
και μιση κοκκινη,
για το αιμα που μας εβγαλε λαθος.
Το αιμα που χυσαμε
-και ακομα κρεμαμε στο λαιμο μας-
το αιμα που τυφλα υπακουσαμε
μα μετανιωσαμε για την αφελεια μας.
Η ειρηνη ηταν απιαστο ονειρο...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
