| |
Θυμάσε?
Ένα όνειρο κρατούσα
και στην σκέψη του μεθούσα
μία στάλα αναζητούσα
πάνω σου την ακουμπούσα
Ήθελα να ξαποστάσω
μα ξανάρχισα διστάζω
έτσι είπα να ξεφύγω
μα με 'σένα ξετυλίγω
ότι η θύμιση βιάζει
και το άρωμά της μοιάζει
στο σενάριο που αλλάζει
με το τέλος να πλησιάζει
Η κατάληξη με τρέμει
και όλο ανασφάλειες φέρνει
τότε φόβους θυσιάζω
στην έχθρα που δειλά τρομάζω
και έτσι μόνο καταφέρνω
κι απ' το πάθημα μαθαίνω
και σε όλα μας τα θέλω
το όνειρό μου απαγγέλλω
αφού
[B]η αλήθεια μας κερνάει
μόνο πόνο και σκορπάει
γκρίζα στάχτη στο σωστό
να θυμίζει στο κενό
σκόνη έρωτα θεού
καταστροφή ενός θνητού[/B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
