| |
Κατω απ τις πετρες και βαθια
στο νοημα της Νυχτας
στα τρυπια πανω στρωματα
των αστρων τους γιαλους
αποδραση χαραματα
στο μαυρο μιας πιστας
που τριζει στους αλλοκοτους
θλιμμενους μου ρυθμους.
Οι ιδεες στο κεφαλι μου
γυριζουν μπερδεμενες
και χιλιες σκεψεις αχαρες
βελονες με τρυπουν
οι φοβοι μου , οι τυψεις μου
ελπιδες προδωμενες
σκιες απ τα παραθυρα
στο σπιτι μου γλιστρουν.
Κοριτσια που συναντησα
μαλλια χυτά , αφημενα
και ωρες χειμωνιατικης
αφορητης σιωπης
τα πρωτα νανουρισματα
της μανας μου κρυμμενα ,
τα πιο γλυκα χαμογελα
στο φως της χαραυγης
και ονειρα που εσβησαν
τα χρονια ενα ενα
παιχνιδια μιας αλλότινης
αθωας εποχης
τα δαση που φανταστηκα
στοιχειωνουνε καμενα
στο αγγιγμα μιας οξινης
μονοτονης βροχης.
Παραξενη μου φαινεται
και αγρια η νυχτα
οι νοτες για φαντασματα
προγονων μου μιλουν
χορευουν τα δαιμόνια μου
χαρουμενα στην πιστα
κι αρχιζουνε των στιχων μου
το δραμα να γελουν.
Κατω απ τις φλεβες και βαθια
στο ονομα του Πονου
στα τρυπια πανω σωματα
αυτων που θα χαθουν
αποδραση χαραματα
η αρνηση του χρονου
και πιστη διχως αυριο
στις μαχες που θα ρθουν.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
