| |
[B]Άρια ντα κάπο[/B]: το δημοφιλέστερο είδος άριας αποτελούμενο από δύο στροφές.: μετά το τέλος της δεύτερης ο τραγουδιστής επαναλαμβάνει από την αρχή( [I]da capo[/I]) την πρώτη.
[B]Καβατίνα[/B] :Μικρή άρια χωρίς επανάληψη ντα κάπο, που ακουγόταν συνήθως στην εισαγωγή της όπερας και συχνά ολοκληρωνόταν με μία [B][I]καμπαλέτα [/I][/B].
[B]Καμπαλέτα:[/B] ο σύντομος επίλογος μιας εκτεταμένης άριας ή ενός ντουέτου.
[B]Καντέντσα[/B] : δεξιοτεχνικό κομμάτι που παρεμβάλλεται πριν από το τέλος μιας [I]κολορατούρα [/I]άριας για να δείξει ο τραγουδιστής την τεχνική και ερμηνευτική του δεξιότητα χωρίς τη συνοδεία ορχήστρας.
[B]Λαμέντο[/B] : θρήνος, βαθύς πόνος. Αγαπημένος τύπος άριας κατά τον 17ο και 18ο αιώνα. Παράδειγμα ο θρήνος της [I]Αριάδνης [/I]του [I]Μοντεβέρντι.[/I]
[B]Λάργκο[/B]: πολύ αργός ρυθμός εκτέλεσης ενός κομματιού, με μεγαλοπρεπή χαρακτήρα, όπως το Largo από την όπερα [I]Ξέρξης[/I] του [I]Χαίντελ. [/I]
[B]Μοτίβο[/B]: η ελάχιστη μελωδική ή ρυθμική ιδέα. το μικρότερο τμήμα ενός θέματος με αυτόνομο μουσικό λόγο. Μια σειρά μοτίβων αποτελούν ένα [B][I]θέμα. [/I][/B]
[B]Θέμα.:[/B]Διακριτή μουσική ιδέα ,συνήθως μελωδία που χρησιμεύει ως κύριο δομικό στοιχείο για τη σύνθεση ενός έργου. Το θέμα μπορεί να επανεμφανίζεται αρκετές φορές κατά τη διάρκεια ενός έργου , αυτούσιο ή με παραλλαγές.
[B]Λαιτμοτίφ[/B] ([I]καθοδηγητικό ή εξαγγελτικό μοτίβο[/I]) :ολοκληρωμένο μουσικό μοτίβο που συμβολίζει ή συνδέεται με ένα θέμα, ένα άτομο ή μία ιδέα και επανέρχεται κατά διαστήματα κατά τη διάρκεια του έργου για να το υπενθυμίζει .Επινοήθηκε και χρησιμοποιήθηκε στις όπερές του από τον [I]Ρίχαρντ Βάγκνερ [/I].
[B]Σκέρτσο[/B](ital [I]scherzo[/I]= αστείο): γρήγορο, ζωηρό μουσικό μέρος σε τρίσημο ρυθμό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
