| |
Σ' ένα σύννεφο βροχής
σαν το γκρίζο της ζωής
λίγες στάλες μοναξιάς
με μια γεύση ανεμελειάς
δροσίζουν το κορμί μου
μα καίνε την ψυχή μου.
Τρέχουν πλάι μου καιρό
μα εγώ αδιαφορώ,
[B]και σε στάση προσευχής
μια στιγμή αναπνοής
σταματώ να προσπαθώ
μα πεθαίνω πριν σε δω[/B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
