Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Διάττοντες έρωτες
 Αφιερωμένο!
 
[I][B][align=center]Διάττοντες έρωτες

~~

Και ξαφνικά ανοίγει μια πόρτα
και η μορφή του ποιητή πλημμυρίζει το δωμάτιο
απ’ το σκοτάδι γεννιέται το φως κι από τον ήλιο το χάδι
κι όταν έρχονται δύσκολες μέρες
δώσε μου το χέρι σου για να ‘χω να βλέπω
εγώ δεν είμαι ποιητής
απλά σκαλίζω τα εσώψυχα σκιρτήματα
και συλλαβίζω μελαγχολικά τα λόγια
παίρνω μια πέτρα και τη ρίχνω στη σιωπή
κι ακούω ένα ρεφρέν να κλαίει
γιατί τα μάτια μου είσαι εσύ
και μ’ άφησες να φύγω από τα χέρια σου
-μ’ έχασες-
εγώ δεν είμαι ποιητής
απλά με στίχους ζωγραφίζω συναισθήματα
κι απ’ όλα τα λουλούδια που σου χάρισα
το χρώμα τους μαζεύω για τις λέξεις μου
και ξαφνικά ανοίγει μια πόρτα
έλα κοντά μου κοριτσάκι, έλα
σκύψε, πες μου, βγάλε τα εσώψυχά σου
τι λαμπερά μαλλιά και στην καρδιά οι πέτρες
τα βότσαλα τα χρυσαφί πλάι-πλάι
της μοναξιάς τα λόγια μας, μαχαίρια του μπακάλη
κράτα κουράγιο κοριτσάκι
εγώ δεν είμαι ποιητής
ακούω μονάχα ο,τι μου πεις, πονάω μαζί σου
και όσα πας να ονειρευτείς, σου τα κρατώ σ’ ένα μαντήλι
για τις νύχτες της ψυχής σου
κι αν σου μιλάω λίγο απόμακρα, μη φοβηθείς
είναι που σβήνω
εγώ είμαι ένα άστρο της αυγής
και μόλις τέλειωσα μπροστά στη φυλακή σου
και το φιλί σου κοριτσάκι να μου δώσεις
όλα τ’ αστέρια φτάνει η ώρα να πεθάνουν
μονάχα λίγες, εκλεκτές αγάπες μένουν χρόνια
που δοκιμάζονται στον χρόνο πριν παλιώσουν
καθώς οι διάττοντες έρωτες, πεθαίνουν από λόγια της στιγμής
-σβήσαμε-
και ξαφνικά ανοίγει μια πόρτα
και μπαίνεις μέσα και κάθεσαι, ώριμη γυναίκα
να συνεχίσεις το παραμύθι από εκεί που έχασα τα χέρια σου..


γιώργος_κ[/align][/B][/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
χρηστος καραμανος
18-05-2009 @ 12:43
και ξαφνικά ανοίγει μια πόρτα
και μπαίνεις μέσα και κάθεσαι, ώριμη γυναίκα
να συνεχίσεις το παραμύθι από εκεί που έχασα τα χέρια σου..


ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΓΙΩΡΓΟ Κ.!!! ::theos.:: ::up.:: ::yes.::
eythis
18-05-2009 @ 12:52
να συνεχισεις το παραμυθι απο εκει που εχασα τα χερια σου....

::up.:: ::up.::
eisai_enas_ap_mas
18-05-2009 @ 12:58
και μ’ άφησες να φύγω από τα χέρια σου
-μ’ έχασες-
εγώ δεν είμαι ποιητής
απλά με στίχους ζωγραφίζω συναισθήματα
κι απ’ όλα τα λουλούδια που σου χάρισα
το χρώμα τους μαζεύω για τις λέξεις μου
και ξαφνικά ανοίγει μια πόρτα


οκ πολύ ομορφο και περιεργο ταυτοχρονα..
Γιάννης Χρυσέλης
18-05-2009 @ 13:07

παίρνω μια πέτρα και τη ρίχνω στη σιωπή
κι ακούω ένα ρεφρέν να κλαίει ::wink.::
tarifula
18-05-2009 @ 13:22
απλά σκαλίζω τα εσώψυχα σκιρτήματα
και συλλαβίζω μελαγχολικά τα λόγια
::yes.::
**Ηώς**
18-05-2009 @ 14:42
εγώ δεν είμαι ποιητής
απλά σκαλίζω τα εσώψυχα σκιρτήματα
και συλλαβίζω μελαγχολικά τα λόγια

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
elpidakwstopoulou
18-05-2009 @ 15:06
μονάχα λίγες, εκλεκτές αγάπες μένουν χρόνια
που δοκιμάζονται στον χρόνο πριν παλιώσουν
υπέροχος !!!! ::theos.:: ::hug.:: ::kiss.::
Mικρουλι
18-05-2009 @ 23:27
πολύ ομορφο!! ::hug.:: ::up.:: ::yes.::
utterly sweet
19-05-2009 @ 01:46
Υποκλίνομαι!!!!!!Από τα καλύτερα που έχω ποτέ διαβάσει.... υπέροχος
isidora
22-05-2009 @ 00:28
μονάχα λίγες, εκλεκτές αγάπες μένουν χρόνια
που δοκιμάζονται στον χρόνο πριν παλιώσουν
καθώς οι διάττοντες έρωτες, πεθαίνουν από λόγια της στιγμής...
Κόκκινος Πίθηκος
15-02-2015 @ 06:43
Απίθανο.
kapnosa-v-ainigma
16-02-2015 @ 09:09
::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο