Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 πετώ
 καλημέρα σε όλους
 
Με μες στα χείλη το σκοπό κάποιου χαμένου ιάμβου
Περνώντας απ’ τα σύννεφα, στ’ αστέρια πλάι πετώ
Τα ουράνια τόξα στήνουνε αψίδες του θριάμβου
Κι ας είναι η μόνη νίκη μου που ως τώρα ακόμη ζω

Και λέω στη νύχτα : μέριασε! Να βλέπω να περάσω
Χρόνια κλεισμένος έμεινα στα κάτεργα του νου
Και τυλιγμένος στο βαρύ της μοναξιάς μου ράσο
Δεν ήξερα για να σωθώ να πάω στ’ αλήθεια που

κι όσα με σφάζουν , με πονούν κι όσα μισούσα πάντα
μες σε δυο ταπεινά τα κλειώ, στιχάκια του συρμού
κι ολάκερα τα πλούτη μου : χρόνια σχεδόν σαράντα
στα χέρια αφήνω ενός παλιού δισήμαντου χρησμού

μα εσένα που σ’ αγάπησα πιο πάνω κι από μένα
και πιο βαθιά από θάλασσας απύθμενης βυθό
στις φλέβες μου σε κουβαλώ , είσαι απ’ το αίμα μου αίμα
γιατί το ξέρω όσο αγαπώ πως δεν θα ξεχαστώ…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
akolouthos
22-05-2009 @ 03:49
μα εσένα που σ’ αγάπησα πιο πάνω κι από μένα
και πιο βαθιά από θάλασσας απύθμενης βυθό
στις φλέβες μου σε κουβαλώ , είσαι απ’ το αίμα μου αίμα
γιατί το ξέρω όσο αγαπώ πως δεν θα ξεχαστώ…
::up.:: ::up.:: ::up.::
EΡΩΤΙΚΟΣ
22-05-2009 @ 03:56
::up.:: ::love.:: ::up.::
Yol
22-05-2009 @ 04:48
Στιχάκια του συρμού; Όχι, θα διαφωνήσω... Είναι στίχοι που ανοίγουν ακόμα και του δικού μας νου τα κάτεργα.
elpidakwstopoulou
22-05-2009 @ 05:18
μα εσένα που σ’ αγάπησα πιο πάνω κι από μένα
και πιο βαθιά από θάλασσας απύθμενης βυθό
στις φλέβες μου σε κουβαλώ , είσαι απ’ το αίμα μου αίμα
γιατί το ξέρω όσο αγαπώ πως δεν θα ξεχαστώ…

όνειρο !! τελειο !!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
kgnisios
22-05-2009 @ 06:32
καλησπερα Χρηστο

Φοβερος ειρμος, εναλλαγη εικονων, τι να πω για να μην
ξεχασω κατι ! ! !
Καταπληκτικο ::yes.:: ::yes.::
Γιάννης Χρυσέλης
22-05-2009 @ 07:45

κι όσα με σφάζουν , με πονούν κι όσα μισούσα πάντα
μες σε δυο ταπεινά τα κλειώ, στιχάκια του συρμού
ΚατεριναΘεωνα
22-05-2009 @ 09:51
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο