Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271243 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Βόλτα στην πόλη
 
Βαδιζω αργα, με σπρωχνει το πληθος
Το βλεμμα μπροστα, χαμενο στην πολη
Καρδια κουρασμενη, βαραινει ο χτυπος
Που πηγαν οι φιλοι που χαθηκαν ολοι

Πυξιδα τρελλη που ψαχνει πορεια
Στο κεντρο της πολης με αδειο μυαλο
Το βημα μικρο, μεγαλη η ανια
Και πάλι να μπλεκω στον ιδιο ρυθμο

Πάλι εδώ, στο ιδιο μπαρακι
Να 'μαi το θυμα στη πολη αυτή
Και πάλι το βραδυ, στο ιδιο κουτακι
Εγκλειστος πάλι στο δικο μου κελι

Βαδιζω αργα και πάλι τα ιδια
Τυφλα ανθρωπακια πάλι με προσπερνουν
Το ιδιο τοπιο, τα γκριζα τα σπιτια
Μα καπου στο βαθος, οι γλαροι πετουν...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
AnNaMaRia
26-03-2005
Όμορφες εικονες !!!!!!!!
Μετέωρος Άγγελος
26-03-2005
Eνας ανθρωπος που νιωθει... ενας ανθρωπος που αντιτασσεται στην υπαρξη ανθρωπων απροσωπων... Ευγε και μπραβο!!
Ανδρέας Ανδρέου
27-03-2005
Έστω κι αν οι γλάροι αργούν να πετήσουν, σημασία έχει πως τελικά πετούν!όμως μέχρι να πετήσουν, το άτομο του ποιήματος διέρχεται μια αναστάτωση όχι πρωτόγνωρη για τις μέρες μας.Αρκεί να αναλογιστεί κλαποιος πόσοι άνθρωποι περπατούν το βράδυ μόνοι κι ας τους σπρώχνει το πλήθος Κώστα μου , για να του ματώσει η δόλια η καρδιά.Πολύ δυνατό ποίημα.Κραυγαλέο...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο