Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132422 Τραγούδια, 270622 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Φυλακή
 
Με σένα τη ζωή μου πρωτογνώρισα
Η άλλη..δε λογίζεται δική μου
Για χάρη σου..το χτες μου αυτοκτόνησα
Κι ας είναι φυλακή η πληρωμή μου...

Κλεισμένη μες στου πόθου σου τα σίδερα
Μετράω κατσαρίδες κι αρουραίους
Εδώ..άγρια γίνονται τα ήμερα
Για κείνους..της ζωής τους τελευταίους...

Μα τούτο το κελί μου..το αγάπησα
Και μέσα από το γκρίζο αναπνέω
Το ξέρω πως για σένα παραστράτησα
Και μόνη..απ' τους δυό μας..εγώ φταίω...

Κι αν είναι η ποινή μου τα ισόβια
Και άλλους τόπους πια δεν θα γνωρίσω
Την ύστατη στιγμή μου στα εγκόσμια
Στα δυό σου χέρια άσε με να σβήσω...

26/3/2005


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου
 
elli
26-03-2005
Υποκλίνομαι!!!
Σελίνα
26-03-2005
αχ μαράκι, τι μου θύμισες, τα ξεχασμένα όλα... ωραίο το ποίημα, υπέροχο και ζωντανό αλλα διαφωνώ πλέον απόλυτα με το περιεχόμενο
Μετέωρος Άγγελος
26-03-2005
Τρομερη τεχνικη και περιεχομενο!!
χρήστος
27-03-2005
πολύ καλό!!!
Γιώργος_Κ
27-03-2005
...πόσες τις έβγαλες τις κατσαριδούλες τελικά? :)
kaneis
27-03-2005
θα μ'αρεσε να το ακουγα σε ζειμπεκικο!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο