Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132742 Τραγούδια, 271237 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Χαμένα λόγια
 
Κάποια μέρα, εντελώς αναπάντεχα, ξημέρωσε ειρήνη
κι απλώθηκε η ανάσα της ποτίζοντας τα δέντρα.
Φύσηξε πάλι, εκείνο το αεράκι που σάπιζε μαρμαρωμένο
και χρόνια πλάκωνε τις πέτρινες καρδιές μας
Τριγύρω, σωροί τα ερείπια κοιτάζουν με απορία
ίδια τα μάτια, όμως άλλοι άνθρωποι.
Οι νεκροί χαμογελούν ήσυχοι
σαν να ξεπαγώνει το αίμα στις φλέβες τους.
Κι εμείς-όσοι απομείναμε-δρασκελίζουμε γοργά το παρελθόν
πασχίζοντας να ξαναπιάσουμε το παλιό τραγούδι.
Θυμώμαστε κάπως το σκοπό
μόνο που έχουμε ξεχάσει πια τα λόγια.
Έμειναν πίσω, με τους άλλους κι έχουν ήδη αρχίσει
να χορταριάζουν...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Πόλεμος και ειρήνη
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

αυγουστης
 
eythis
24-05-2009 @ 02:51
Εμειναν πισω ,με τους αλλους κι εχουν ηδη αρχισει
να χορταριαζουν
ωραιο !!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Yol
24-05-2009 @ 04:55
Περισσότερο απ' όλα μ' άρεσε η προσωποποίηση του αέρα, που σάπιζε μαρμαρωμένος, και των στίχων που χορταριάζουν ξεχασμένοι. Το υπόλοιπο θέλει κι άλλο διάβασμα... Καλημέρα Αυγουστή.
ΚατεριναΘεωνα
24-05-2009 @ 05:44
::up.:: ::up.:: ::up.::
marinetri
07-06-2009 @ 13:52
::smile.::
oneirodromio
05-07-2009 @ 12:09
Ίδια μάτια, άλλοι άνθρωποι
Οι νεκροί χαμογελούν ήσυχοι
Σα να ξεπαγώνει το αίμα στις φλέβες τους
Και ΄μεις-όσοι απομείναμε-δρασκελίζουμε γοργά το παρελθόν

Η ζωη .

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο