Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δεύτερο Άτιτλο
 Πριν ένα ή δύο χρόνια...(έχει ακόμα πάνω του νωπές τις πληγές)
 
Φοβάσαι..και λες πόσο πόνεσες
Σε βλέπω, ζητάς αφορμή
Μονάχος. Στο άδειο δωμάτιο
σκέφτεσαι ήρθε η στιγμή
να βρεις τη νέα σου γραμμή
-ρίχνεις αλάτι στης καρδιάς μου την πληγή..

Κι εγώ...που μετράω διλήμματα
σ'αυτή τη βρεγμένη γωνιά
Κοιτώ την μορφή σου που χάνεται
Σε κάποια άλλη γειτονιά,
ίσως σε άλλη αγκαλιά -
βλέπω που φεύγεις, και δεν σ'εμποδίζω πια

Τώρα πού πας; Και δεν κοιτάς
Πίσω, να βρεις αυτά που ζητάς
Εκεί που πας, σε συγχωρώ
Κι άμα σε πιάσει παγωνιά
Ψάξε στην τσέπη σου καλά
Θα'μαι στην φόδρα μπουκαλάκι με ποτό
Κι άμα κρυώνεις και πονάς
Πίσω λιγάκι να γυρνάς:
Τα βήματά σου σαν παιδί θ'ακολουθώ

Και να...Σκοτάδι ατέλειωτο
Και πώς να μπορέσεις να δεις;
Λουφάζεις και πάντοτε ανέχεσαι...
Τη μοναξιά δεν τη μπορείς
Κι ας πάει καιρός που απορείς
Πώς έγιν'έτσι και τελειώσαμε εμείς...

Κι εγώ...Που μετρούσα μαθήματα
Σ'αυτή την παλιά μου τροχιά
Τον έρωτα μ'έρωτα σκότωσα...
για να σε βλέπω πιο καλά-
λέμε ποτέ δεν ειν'αργά
μα εγώ πεθαίνω ακόμα εδώ σιγά-σιγά


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

If I gave you the truth, would it keep you alive?
 
yiannistellidis
25-05-2009 @ 09:53
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Τον έρωτα μ'έρωτα σκότωσα...
για να σε βλέπω πιο καλά-
λέμε ποτέ δεν ειν'αργά
μα εγώ πεθαίνω ακόμα εδώ σιγά-σιγά
prince philip
25-05-2009 @ 10:17
Κι εγώ...που μετράω διλήμματα
σ'αυτή τη βρεγμένη γωνιά
Κοιτώ την μορφή σου που χάνεται
Σε κάποια άλλη γειτονιά,
ίσως σε άλλη αγκαλιά -
βλέπω που φεύγεις, και δεν σ'εμποδίζω πια ::yes.:: ::yes.::
niotis@yahoo.gr
25-05-2009 @ 12:42
Και να...Σκοτάδι ατέλειωτο
Και πώς να μπορέσεις να δεις;
Λουφάζεις και πάντοτε ανέχεσαι...
Τη μοναξιά δεν τη μπορείς
Κι ας πάει καιρός που απορείς
Πώς έγιν'έτσι και τελειώσαμε εμείς...

πραβο υπεροχο και πονενενο ::theos.:: ::theos.::
Tikalouba
25-05-2009 @ 14:12
Θυμάμαι ακόμα πόσο μου άρεσε το πρώτο άτιτλο. Πολύ καλό και το δεύτερο ::yes.:: ::yes.::
Angela_MP
28-05-2009 @ 02:33
::blush.:: Να΄στε καλά...
Είναι λικάκι συγκεχυμένο το μέτρο αυτού εδώ γιατί έχει μουσική. Το παθαίνω όταν την γράφω πριν απ'τους στίχους... ::blush.::
Tikalouba
28-05-2009 @ 16:53
Πολύ θα ήθελα να το ακούσω μελοποιημένο::rol.::. Υπάρχει τέτοια δυνατότητα?
Angela_MP
30-05-2009 @ 05:25
Μπορώ να το ηχογραφήσω και να σας το στείλω...Τρία ακόρντα στην κιθαρίτσα μου είναι βέβαια...δεν ξέρω και παραπάνω ::naugh.::
Με όλα τα κόπυραϊτς φυσικά. ::razz2.::
Tikalouba
30-05-2009 @ 07:36
Στειλ'το άμα θες. Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Τα κλόπηραϊτς δεν κινδυνεύουν ::yes.:: Έχω ανεβάσει κι εγώ ένα τραγούδι μου στο youtube οπότε άμα στο κλέψω θα μου κλέψεις το δικό μου για αντίποινα (όχι οτι υπάρχει κάτι που αξίζει να κλαπεί απο τα δικά μου...Έτσι για την εκδίκηση...::laugh.::)

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο