| |
λαβωμένος αετός, στο εδαφος δεν μπορεί να πετάξει
τα ονειρά του, ελεύθερος να ζει και τον κόσμο να αλλάζει
ο πόνος του, μια κρυφή πληγή που δεν πήγει το τραύμα
οι εμπειρίες του, υπόδουλος απο αετών ένα νοητό τάγμα,
εκ γενετής, ήταν μοναχικός και δεν ζητούσε πολλά
τράκες, δεν έκανε ποτέ, αν θέλαν τον κερνούσαν ζεστασιά
κι όμως, πολλές φορές έχει βρεθεί στο ίδιο σημείο
με τον ίδιο πόνο, για αυτόν τον πόνο έχει στήσει μνημείο,
κάποιοι το πανε, τσιγάρο, άλλοι το πανε πρέζα και αλητεία
αυτός το είπε, μέρος μοναξιάς, μόνος του πάει σε κάθε ευκαιρία
και αλήθεια, όσο σκοτάδι και αν έχει εκεί αυτός δεν νοιάζεται
κάθεται εκεί, μέσα στην στοργή των αναμνήσεων κουρνιάζεται,
η ψυχή του, μοιράζεται, χαρίζεται, μα έχει πια φθαρεί
οι φίλοι, ως ένα σημείο θέλανε βοήθεια, τώρα έχουν έξαφανιστει
σκύλα η ζωή, για έναν δυνατό μαχητή σαν κι αυτόν
προκάλεσε με την καλοσύνη του, το μένος των θεών,
άδικο, λένε πολλοί, μα παράπονο δεν έχει ακουστεί
έχει λέει δική του υπερηφάνεια δική του πυγμή
μην τον κατακεραυνώνεις, δεν του αρέσει μα να το αντέξει μπορεί
αν και τώρα εύχεται να 'τανε νεκρός, να μην πονάει η πληγη....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
