| |
Κανείς απόψε δεν σωπαίνει,
κανείς απόψε δεν μιλά
όλοι κοιτάζουμε τη νύχτα
και το φεγγάρι της ρωτά:
Για πείτε μου άνθρωποι εκεί κάτω
γιατί δεν βλέπω εγώ καλά,
ποιος είν' ο νόμος που ορίζει
της μοναξιάς την αφεντιά.
Για πες μου άνθρωπε εκεί κάτω
γιατί δεν βλέπω όταν κοιτώ,
πλάση που γνώριζε απ' αγάπη
πλάση φτιαγμένη από θεό.
Θεός μας βλέπει, σαν ερχόμαστε στον κόσμο
ζωή μας δίνει, για να μοιάσουμε σ' αυτόν
μα του ουρανού την πόρτα δεν θα ανοίξει
σε όσους μοιάζουν με Ιούδα άλλων καιρών.
Κάνεις απόψε δεν νυστάζει
κανείς απόψε δεν ξυπνά,
όλοι μοιράζονται στο χρόνο
κι ένα ρολόι μας μετρά:
Για δείτε άνθρωποι καλοί μου
τι έχει μείνει, στην κλεψύδρα της ζωής
γίνατε όλοι σας, υπήκοοι δικοί μου,
γίνατε αντίλαλος ξεδιάντροπης σιγής.
Για κοίτα άνθρωπε καλέ μου
τι κρύβει τ' αύριο, μιας πρόσκαιρης χαράς
ποια συμφωνία πάλι έκλεισες μαζί μου
και όλο κοιτάζεις το ρόλοι που φοράς.
Θεός μας βλέπει, σαν ερχόμαστε στον κόσμο
ζωή μας δίνει, για να μοιάσουμε σ' αυτόν
μα του ουρανού την πόρτα θα ανοίξει,
σ' όποιον του πόνου δεν φοβάται το παρόν.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
