Πλημυριζει ο Mississippi τους δρομους (κλιμακες) του Μπλουζ
ως τις οχθες ενος ακατεργαστου Εβενινου ιδρωτα
που τρυπωνει με καπνο και Μπερμπον
στις νοτες μιας Νεγρικης Μελωδιας
Ο γεροRiver γεννηθηκε εκει.
Στο ποταμι του Μπλουζ
Απ' το ποταμι του Μπλουζ. Τοσα χρονια εκει.
Και το ποταμι αγαπουσε τον River
Πολλες φορες σταματουσε την ετσι κι αλλιως νωχελικη Ροη του
για να τον ακουσει. Mississippi Queen you know what i mean
Ρεστα...το ποταμι
Στην ταστιερα της Κιθαρας του χαραγμενα τα βασανα της Φυλης
με μια βελουδινη Σιωπη αγκιστρωμενη στην Ηχω της
να την ποναει οταν παραδινεται στο Συναισθημα
Ο Θεος του μπλουζ ειχε Αγαπησει σιγουρα....αν και Μαυρος
Μια Λευκη ομως;;;
Μια Λευκη Γυναικα εμφανιζεται ξαφνικα
ενω ο River Ερωτοτροπουσε μ' ενα Δωδεκαμετρο Μπλουζ
στα ορια της Μουσικης και του Υπαρκτου
στα ορια του Μυστη και του Θαυματος
κι ενω ο Ηλιος εδυε
για ν' αφησει την θεση του στον Αστερισμο του Λουθερ Κινγκ
που ξεπροβαλε στον Ορανο
η παρεα του δεν ηθελε να σταματαει ποτε να παιζει
"Θελω την Κιθαρα να πω ενα τραγουδι"
του ειπε καπως αγαρμπα η RORY
ισως επειδη ηξερε οτι πολλοι απο την παρεα του
δεν θα ηταν ετοιμοι να δουν μια Λευκη να τραγουδαει Μπλουζ
κι αυτο την τσιτωσε
Ο μικροτερος της παρεας δοκιμασε να σηκωθει
ψαχνοντας μια χειρονομια για να την προσβαλλει
ενω οι κατασπροι πανεμορφοι κυνοδοντες του
ξεσκισαν μια βρισια στην τοπικη Αργκο
Μ' ενα του νευμα καποιος μεγαλυτερος
του εδειξε επιτακτικα οτι επρεπε να καθησει
κι ενω ο ΓεροRiver τρεναροντας λιγο την κινηση του
για να ληξει το συνβαν με τον μικρο
ευγενεστατα δινει την κιθαρα του στην Rory
Το χρυσο δακτυλιδι στον παραμεσο του θελησε θαρρεις
ν' αγκαλιασει την γυναικα και να λιωσει με το χαλκινο δερμα της
Αν και το ιδιο θα μπορουσαν να ειχαν σκεφτει
και οι μαυρες δερματινες μποτες της Rory για τον River
"Play for us"
της ειπε σ' εναν γλυκυτατο τονο
που καμμια κιθαρα δεν μπορουσε να πιασει
βαζοντας τον πηχυ ψηλα για την Rory
και αφηνοντας την χροια της φωνης του να θεσει θεμα φυσικης υπεροχής
στην ερμηνεια των Μπλουζ
I'LL do it" απαντησε σιγουρη για τον εαυτο της
και ξεκινησε το τραγουδι
Νομιζες οτι η φωνη της ξεγλιστρησε μεσα απο κεινους τους μπογους
που τροφαντες Νεγρες μετεφεραν στα κεφαλια τους
σε πινακες Λαφυρα αναμεσα σε κυνηγετικα τροπαια
στο σαλονι παλιων τσιφλικαδων βαμβακιου
μεσα απο κεινους τους μπογους
μαζι με ολα τα αναγκαια υπαρχοντα τους
..την Θλιψη .... το Χρωμα τους ...την Μουσικη τους
η Rory με την ερμηνεια της μαγνητισε το μεταλλο της φωνης
του καθε ενα απο την νεγρικη παρεα (πραγμα ευκολο
αφου ολοι ειχαν μεινει με το στομα ανοικτο)
για να φτασει ετσι την Μουσικη τους
ως τα Περατα της Καρδιας της
και αυτους ως τα Περατα της Περηφανιας
Ετσι κι ο River γεματος περηφανια για την καταγωγη του
της φιλησε ταπεινα το χερι μολις τελειωσε το τραγουδι της
ενω ηθελε μαλλον να την αγκαλιασει
τον αγκαλιασε τοτε αυτη και συγκινημενη του λεει
"Δεν χωριζεται ο Πονος Σε Φυλες ουτε η Αγαπη σε Μουσικες
"ε..τοτε πως να χωρισει το Μπλουζ τους Ανθρωπους;;" της ειπε
και γελασε με τα δακρυα του να κρυβονται στο χαρακωμενο του προσωπο
ενω το χρυσο του δοντι τονωνε το φως της μερας που εσβηνε
"I have a Dream " της ειπε κοιταζοντας στον Αστερισμο του Μαρτιν
και την φιλησε
οπως μονο την Κιθαρα του ειχε φιλησει σε κατι Βραδυα Μοναξιας
Διαμάντια και μπλούζ..Ένωσες και τα δυό και φτιαξες Ποίημα..Ξεχνα τις φωνές που δεν άκουσες να σου μιλάνε για χαρακτηρισμούς στην μουσική και για εικόνες στην παρουσία..Ενα ασπρόμαυρο μπλουζ γυροφέρνει τα βήματα όλης μας της ζωής και τα κατευθύνει..Πιάσου ρε Αγραφάρα κι αμολήσουμε ..μεσάνυχτα είναι μόλις..
