| Εκεί θα βρίσκω όλους τους άλλους..
Όλους ΄του εαυτούς μου..
Άλλο είμαστε, άλλο δείχνουμε, στην έφραση, στη σιωπή, στα δάκρυα, στην λαχτάρα..
Ανεβαίνουμε βουνά και νταντεόυμε βόμβες..
Η περόνη ..? Η ίδια η σκέψη που δε σμιλέυεται o ήχος σε χάδι ..Αντιστέκεται να πάρει μορφή λες και θα χάσει όλη την πουλχερία των παιδικών της φίλων..
Δεν περνάς κυρά ΜΑ ρία..
Πόσες φορές δεν ένωσαν τα χέρια τα χαμόγελα..κι οι φωνές ουράνιο τόξο
Ακόμη ένα ακολουθώ
τρέχει κοντά μου
στ αλήθεια προσπαθώ
να σε φέρω κοντά μου
μα κάτι γίνεται
κάτι δεν με αφήνει
δεν ξέρω αν είναι ο
λόγος
και πάλι η Σελήνη
το φως της
αέρικο
προστάζει να μείνω
μου λέει για το βυθό
που εδώ και καιρό
αλμύρα καρφώνει
φως αγγέλικο
σάρπα από χιόνι
ανοίγω τα χέρια μου
μέσα να σε κλέισω
μετράω τα αστέρια μου
μεχρί να σε συναντήσω
κι η λάμψη σου
απόψε
με δάκρυσε
με δάμασε
με άγγιξε ξανά
κι η ανάσα σου
με άρπαξε
σαν θάλασσα κορμιού
βαθειά
πάλι θα φύγω
το ξέρω
είναι η μοίρα μου αυτή
λίγη χαρά να προσφέρω
για να την πιει η ζωή
στην υγειά της
πάλι θα φύγω το νιώθω
θα ναι ακόμα μι αρχή
για να γυρίσω
το χρόνο
στην πρώτη μας στιγμή
τότε που σε κοιτούσα στα μάτια κι εβλεπα εμένα μέσα
να ζωγραφίζω..τα δέντρα σου,,τα πουλιά σου την ΠΟύλια και τους Αυγερινούς μου
"ΑΧ ΒΡΕ ΚΙΚΙΤΣΑ ΤΙ ΜΕ ΚΑΜΝΕΙΣ "
ταδε εφη ΒΟΥΤΣΑΣ
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|