niotis@yahoo.gr
31-05-2009 @ 10:15 | Η νύχτα ήρθε όπως χτες
και πάλι μέσα της δεν σ’ έχει.
Το σπίτι γέμισε σκιές
μα τη δικιά μου δεν αντέχει.
καλοσορησες Γιαννη στην παραια μας πολυ καλο το τπαγουδι σου
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
ΚατεριναΘεωνα
31-05-2009 @ 11:04 | Ειν’ οι ζωές μας αστραπές
στον ουρανό που συναντιούνται.
Κοιτά απ’ το τζάμι ο καναπές
και ψάχνει αυτούς που αγαπιούνται.
Στο μπρίκι ψήνεται ο καφές
τον περιμένει το φλιτζάνι.
Της μοναξιάς μου οι ραφές
σπάνε και πέφτει το ταβάνι…
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
υπατία
31-05-2009 @ 11:13 | μπράβο
αυτό το τραγούδι, λέει εξαιρετικά αυτό που έχει να πει!! | |
natassa2107
31-05-2009 @ 11:38 |
Φεύγουν οι ώρες μοναχές
παρέα να κάνουνε στη λήθη.
Σε ποιες εκτίουν φυλακές
ποινή πραγμάτωσης οι μύθοι;…
APISTEFTO!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
agrafos
31-05-2009 @ 12:14 | ....ζορικο
..σκισε με ν' αλλαξω ραφτη που λενε | |
Xωρολάτρης
31-05-2009 @ 13:47 | Εντός κλειστού χώρου με δυνατά πράγματα να συμβαίνουν..Μου αρέσει..και η ποινή πραγματωσης οι μύθοι που πληρώνουν μου άρεσε πολύ.. | |
karpox
31-05-2009 @ 14:14 | δυναμικη....εισβολη!!
καλως ορισες!
::smile.:: | |
 |
