| |
Φθινόπωρο ήρθε νωρίς
με λύγισε το κρύο
Τα φύλλα όλα της ψυχής
πέφτουνε σαν αντίο
Έμειναν άδεια τα κλαδιά
στο φύσημα τ’ ανέμου
Και μου θυμίζουν μια καρδιά
που σου ‘λεγε ``Θεέ μου``
Φύσα βοριά
να σου χρεώσω αυτό το δάκρυ
Τώρα που τρέμω
στου πλατύσκαλου την άκρη
Φύσα στα αυτιά μου
να σ’ ακούω συνεχώς
Η περηφάνια μου ρωτά
¨γιατί¨ και ¨πως¨
Το καλοκαίρι μακριά
μαζί με χελιδόνια
Κι από Σεπτέμβρη παγωνιά
για μένα μόνο χιόνια
Είν’ ο χειμώνας μου βαρύς
γοργά θα σκοτεινιάζει
Ο δρόμος μου είναι μακρύς
δε ξέρω που με βγάζει
Φύσα βοριά
να σου χρεώσω αυτό το δάκρυ
Τώρα που τρέμω
στου πλατύσκαλου την άκρη
Φύσα στα αυτιά μου
να σ’ ακούω συνεχώς
Η περηφάνια μου ρωτά
¨γιατί¨ και ¨πως¨
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
