Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132737 Τραγούδια, 271228 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Όλα όσα θελω είσαι εσύ
 
Δε θελω, τι θα γινει, να μαντεψω
αν φυγεις και δεν εχω πια ζωη
γιατι να πρεπει παλι να τ'αντεξω
το ονειρο που φευγει το πρωι

(γεφ)
Εγω δε ζητησα της μερας να σε φερει
καποιου Θεου την τελευταια χαρη
κι οπως χωριζαμε και μ'αφησες το χερι
εγω δε ζητησα της νυχτας να σε παρει

(ρεφ)
Ολα οσα θελω ειναι εδω
μες τη ζωη που ναυαγω
φτιαχνω το σωμα σου νησί
όλα οσα θελω εισαι εσυ

Δε θέλω,να σε θέλω και να λείπεις
φαντάσματα δε θέλω ν’ αγαπώ
τις δύσκολες στιγμές εδώ,της λύπης
τις ξέρεις, δίχως λέξη να σου πω

Εγω δε ζητησα της μερας να σε φερει
καποιου Θεου την τελευταια χαρη
κι οπως χωριζαμε και μ'αφησες το χερι
εγω δε ζητησα της νυχτας να σε παρει

Ολα οσα θελω ειναι εδω
μες τη ζωη που ναυαγω
φτιαχνω το σωμα σου νησί
όλα οσα θελω εισαι εσυ






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Πέταγα πάντα γιατί σ' έψαχνα..
 
Mικρουλι
03-06-2009
"Ολα οσα θελω ειναι εδω
μες τη ζωη που ναυαγω
φτιαχνω το σωμα σου νησί
όλα οσα θελω εισαι εσυ"

Πανέμορφο!! ::up.:: ::yes.:: ::up.::
sofi_arg
03-06-2009 @ 06:44
Πολύ ωραίο, ιδιαίτερα η γέφυρα! ::hug.::
Έρεβος
04-06-2009 @ 02:31
όλα όσα θέλουμε, είναι εδώ, μέσα σε έναν άνθρωπο... που λες κ τον έπλασαν με καρδιά κ ψυχή μας... αλλά αυτός ο άνθρωπος λείπει, σαν φυσική παρουσία... σαν άγγιγμα...κι έτσι το "εδώ" μας είναι κάπου μακριά... πάντα μισοί...

υπέροχο πραγματικά...
Δήμητρα
04-06-2009 @ 05:25
Ξέρεις πόσοι πέφτουν κάθε χρόνο απο την γέφυρα του Μπρούκλιν???χαχα
Μην φτιάχνεις λοιπόν τόσο όμορφες γέφυρες...
Μου βάζεις ιδέες!!!! Εγώ σ'ευχαριστώ.... ::love.:: ::love.:: ::love.::
Ελένη Σ.
04-06-2009 @ 12:30
Έλα όμως που αυτό που θέλουμε τόσο πολύ, στα όνειρά μας μένει…κι’ ας είμαστε μερονυχτίς επάνω του δεμένοι!

Χάρη μου, δεν έχω αμφιβολία πως όπου ακουμπά το χέρι και η ψυχή της Δήμητρας, χρυσάφι αναβλύζει! Όχι πως το δικό σου χέρι και η δική σου ψυχή πάνε πίσω δηλαδή, αλλά αν δεν παινέψουμε τους φίλους μας, ποιους θα παινέψουμε;;;; :))

Υπέροχη χημεία, μπράβο σας!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο