Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Προσφεύγουμε στη λύπη των ονείρων
 Ουράνια σκέπη των πάντων το σκοτάδι.....
 
Προσφεύγουμ ε στη λύπη των ονείρων


Σκοτάδι ενός σπιτιού μιας φιλόξενης αυλής
γύρισμα του καιρού ,που χάθηκε ανοίγοντας την αυλόπορτα
ένας λαμπερός ήλιος ξημέρωμα κεχριμπαριού
αστράφτει η αχτίδα, του στο πρώτο λαμπύρισμα της μέρας
σπαθί η δόξα της πίστης, η χάρη της θέλησης,
συναίσθημα αργό και βαθύ που κατάχτησε
από νωρίς τη λαλιά των αγγέλων.
Νύχτες, που ξενυχτούν στην μουσική των τζιτζικιών
μνήμη , που αλλοιώνει. τις παιδικές θύμησες.
αραδιάζει το βιβλίο των νεκρών,,αποτραβιέται,
σαν σε γύρισμα νερών, σχήμα θλιμμένης εποχής,
που στη βροχή μαζεύει φόβο, στη θαλάμη.
Βυθός μιας ενοχής, που κλείνει το τίμημα μιας βραδιάς
χέρι που απλώθηκε σαν παιδική φιγούρα
και απαλά αφέθηκε στον πόνο της ψυχής
για να τον νανουρίσει, γλυκά απαλά χαμηλόφωνα
σε ποταμού νερά, σαν φύλακας άγρυπνος φρουρός
σε βάρδια, που απλώθηκε στου ονείρου τη σκιά.
Γι' αυτό προσφεύγουμε στη λύπη των ονείρων
μ' ένα υπόλοιπο ντροπής κι αθανασίας,
κι ο μελανόπτερος επάνω μας σωσίας
άλλοτε σκύβει λυρικός κι άλλωτε είρων.
Βραδιάζει το σκοτάδι τα αθωώνει όλα ,
ο ουρανός μετέωρος στηρίζει το σύμπαν
όλο το μέσα της ζωής για να νυχτώσει.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

VOULA STEKOULEA
 
ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ
03-06-2009 @ 05:14
Φίλοι μου καλή συνάχεια! ::hug.:: ::yes.:: ::blush.::
agrafos
03-06-2009 @ 10:51
τι εγινε ρε παιδια;;;
γραφεται ακομα ποιηση σε τουτο το σαιτ;;;;
Mικρουλι
03-06-2009 @ 11:07
πολυ ωραιο Μαρια! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
03-06-2009 @ 11:44
Νύχτες, που ξενυχτούν στην μουσική των τζιτζικιών
μνήμη , που αλλοιώνει. τις παιδικές θύμησες.
αραδιάζει το βιβλίο των νεκρών,,αποτραβιέται,
σαν σε γύρισμα νερών, σχήμα θλιμμένης εποχής,
που στη βροχή μαζεύει φόβο, στη θαλάμη. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Xωρολάτρης
03-06-2009 @ 13:45
Πανέμορφο!
Helene52
03-06-2009 @ 14:16
Γι' αυτό προσφεύγουμε στη λύπη των ονείρων
μ' ένα υπόλοιπο ντροπής κι αθανασίας,
κι ο μελανόπτερος επάνω μας σωσίας
άλλοτε σκύβει λυρικός κι άλλωτε είρων.
Βραδιάζει το σκοτάδι τα αθωώνει όλα ,
ο ουρανός μετέωρος στηρίζει το σύμπαν
όλο το μέσα της ζωής για να νυχτώσει.
Υπέροχο !!!!
Καλό σου βράδυ Μαρία ::up.:: ::theos.:: ::hug.::
elpidakwstopoulou
03-06-2009 @ 15:36
πάρα πολύ καλό !!!! μπράβο !!! ::up.:: ::up.::
tarifula
04-06-2009 @ 03:41
Βραδιάζει το σκοτάδι τα αθωώνει όλα ,
ο ουρανός μετέωρος στηρίζει το σύμπαν
πολυ ομορφο.... ::yes.:: ::kiss.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
04-06-2009 @ 12:53
Γι' αυτό προσφεύγουμε στη λύπη των ονείρων
μ' ένα υπόλοιπο ντροπής κι αθανασίας, ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο