stixoi.info: Το Πότε του Ποτέ

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Το Πότε του Ποτέ

Όταν πεθαίνουμε, γινόμαστε μικροί...

Έχω δυο δείχτες κρεμασμένους στο στήθος μου.
Από αυτούς που κάνουν τικ τακ βασανιστικά
και μετράνε ξεφτισμένα λεπτά.
Λεπτά του παρόντος. Λεπτά του παρόντος?
Μα δεν υπάρχει παρόν. Έχει γίνει κιόλας παρελθόν.

Έχω δυο δείχτες κρεμασμένους στο στήθος μου
σαν φίδια που τυλίγουνε τον κόρφο μου.
Με πλησιάζουνε λες κι είμαι ξαναμμένη Εύα
που έρωτα θέλω να κάνω με το μήλο τους.
Απαγορευμένο κι αυτό.

Δυο δείχτες. Χαλασμένους. Εγκληματίες.
Γιατί αυτοί σκότωσαν το σώμα τους.
Τα ρολόγια τους.
Θέλανε τάχα να’ναι λεύτεροι.
Ή μάλλον να χουν το ελεύθερο να βιάζουν
ανενόχλητοι τις ώρες.
Ώρες. Αργοπεθαίνουν κι αυτές στο όνομα
της Αναγέννησης.

Είχα δυο δείχτες κρεμασμένους στο στήθος μου.
Τώρα τους κρατάω στην παλάμη.
Το κορμί σ’ακινησία. Το βλέμμα καρφωμένο πάνω τους.
Νεκρική σιγή.
Μονάχα το αίμα ζεστό μέσα μου
ποθεί να βρει το πότε του ποτέ.

Και περιμένει.
Τικ τακ τικ τακ τικ τακ.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 14 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

elpidakwstopoulou 03-06-2009 @ 09:40	Είχα δυο δείχτες κρεμασμένους στο στήθος μου. Τώρα τους κρατάω στην παλάμη. Το κορμί σ’ακινησία. Το βλέμμα καρφωμένο πάνω τους. Νεκρική σιγή. Μονάχα το αίμα ζεστό μέσα μου ποθεί να βρει το πότε του ποτέ. αχ ειναι υπεροχο !!!! το πότε του ποτέ !! θα το βρει ? ::theos.:: ::hug.:: ::love.::
nea xrysi 03-06-2009 @ 09:53	Δυο δείχτες. Χαλασμένους. Εγκληματίες. Γιατί αυτοί σκότωσαν το σώμα τους. Τα ρολόγια τους. Θέλανε τάχα να’ναι λεύτεροι. Ή μάλλον να χουν το ελεύθερο να βιάζουν ανενόχλητοι τις ώρες. Τι να πω! Υπέροχο!!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::up.::
Rannia . k 03-06-2009 @ 10:28	Υπέροχο Ελένη μου!!! Την καλησπέρα μου!!! ::hug.:: ::hug.:: ::kiss.::
yiannistellidis 03-06-2009 @ 10:30	::up.:: ::up.:: ::up.::
La Petite 03-06-2009 @ 10:37	::up.:: ::up.:: ::up.::
artista_k 03-06-2009 @ 10:38	Το πιο συγκλονιστικό ... τικ τακ τικ τακ τικ τακ που έχω ακούσει στη ζωή μου... ::love.:: ::kiss.:: ::love.::
νετη541 03-06-2009 @ 11:29	...σπάστε όλα τα ρολόγια....λέει ένα πολύ αγαπημένο μου τραγούδι... ::love.:: ::kiss.::
poetryf 03-06-2009 @ 11:34	Δείχτες στο στήθος...όπως λέμε χτύποι καρδιάς... Θα μπορούσε να έχει τον τίτλο 'μια γυναίκα εξομολογείται". Μου άρεσε που ανακύκλωσες ιδέες του Heidegger με ποιητικό τρόπο. Άλλωστε ..δεν περίμενα και κάτι λιγότερο. Όχι από εσένα.
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ 03-06-2009 @ 11:41	Ε,να ,αυτο ειναι μια ακομα αποδειξη του γιατι εισαι Rock. ::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ 03-06-2009 @ 11:43	Μονάχα το αίμα ζεστό μέσα μου ποθεί να βρει το πότε του ποτέ. ::up.:: ::rock.:: ::up.::
χρηστος καραμανος 03-06-2009 @ 12:41	Είχα δυο δείχτες κρεμασμένους στο στήθος μου. Τώρα τους κρατάω στην παλάμη. Το κορμί σ’ακινησία. Το βλέμμα καρφωμένο πάνω τους. Νεκρική σιγή. Μονάχα το αίμα ζεστό μέσα μου ποθεί να βρει το πότε του ποτέ. Και περιμένει. Τικ τακ τικ τακ τικ τακ. ΩΡΑΙΟΤΑΤΟ ΡΟΚ ΣΟΥΓΚΑΡ!!! ::love.:: ::love.:: ::love.::
Nikos Krideras 03-06-2009 @ 13:29	::up.:: ::up.:: ::up.::
Xωρολάτρης 03-06-2009 @ 13:34	Να υπάρχει αραγες απάντηση στο "πότε του ποτέ" που είπες?..Και αν υπάρχει δεν θα υπάρχουνε ρολόγια και κει, καλά ή κακοβαλμένα στις ώρες μας ?..Δεν ξέρω..Ξέρω όμως ότι μου άρεσαν πολύ οι δείχτες που ανέλυσες..
tarifula 04-06-2009 @ 03:30	Μονάχα το αίμα ζεστό μέσα μου ποθεί να βρει το πότε του ποτέ. Και περιμένει.... Τικ τακ τικ τακ τικ τακ.. ::yes.:: τη καλημερα μου...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο