Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271237 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πόσο νοστάλγησα
 ΜΙΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ !!!
 
ΠΟΣΟ ΝΟΣΤΑΛΓΗΣΑ


Πόσο νοστάλγησα να’ρθω, ξανά στα περασμένα
στα χρόνια της αγάπης μας, που μείνανε κρυμμένα.
Ο ήλιος πάντα βγαίνει το πρωί κι η μέρα πάντα χαράζει
μα στης καρδιάς μας τα στενά, αίμα πικρό λιμνάζει.
(Ρ)
Όρκοι και τάματα ψυχής, εικόνες μεθυσμένες
ψάχνουν υπόστεγα στοργής, σε θύμησες χαμένες.
Η δύναμη τους, ένα φως, που λούζει τις ζωές μας
μα το γιατί ακολουθεί, αιώνια τις ψυχές μας
τις ταπεινές ψυχές μας!

Ακρογιαλιές και δειλινά, φεγγάρια μου γεμάτα
πως φεύγοντας μου πήρατε, ζωή γλυκιά και νιάτα;
Πόσο νοστάλγησα να πιω και πάλι τα φιλιά σου
και μεσ’ το καταχείμωνο, να ψάξω τα’ άρωμα σου.

ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΙΜΙΝΗ
[align=center]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ΤΊΠΟΤΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΥΧΑΙΑ...Μ' ΑΚΟΥΣ...;
 
Helene52
04-06-2009 @ 02:08
Όρκοι και τάματα ψυχής, εικόνες μεθυσμένες,
ψάχνουν υπόστεγα στοργής, σε θύμησες χαμένες!
Η δύναμη τους, έγινε φως και λούζει τις ζωές μας,
μα το γιατί ακολουθεί, αιώνια τις ψυχές μας!
Τις ταπεινές ψυχές μας!
Υπέροχο !!!!
Την καλημέρα μου Γεωργία ::up.:: ::up.:: ::hug.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
04-06-2009 @ 02:15
Εσυ φταις.Ναι εσυ.
Μη τα περιμενεις ολα να σου ερθουν οπως τα θελεις
Κατσε και σκεψου,τι πρεπει να κανεις,
για να δωσεις ξανα ζωη,σε αυτο που αργοπεθαινει.
Βρε χαζη,(χαιδευτηκα το λεω) αλλοι δε το εχουν και ουτε
θα το αποκτησουν ποτε.Εσυ το εχεις.
Δωσε μονο λιγο απο τη τεραστια καρδια που εχεις και θα δεις
Trust me
poetryf
04-06-2009 @ 02:34
Η τελευταία σου στροφή όλα τα λεφτά !!!
Καλημέρα φιλενάς!
Mικρουλι
04-06-2009 @ 02:35
Υπέροχο!! Μπράβο!! ::up.:: ::yes.:: ::up.::
isidora
04-06-2009 @ 02:39
Ο ήλιος βγαίνει το πρωί, η ανατολή χαράζει
μα στης καρδιάς μας τα στενά, αίμα πικρό λιμνάζει!


::up.:: ::up.:: ::up.::
solanum
04-06-2009 @ 02:50
Όρκοι και τάματα ψυχής, εικόνες μεθυσμένες,
ψάχνουν υπόστεγα στοργής, σε θύμησες χαμένες!
Η δύναμη τους, έγινε φως και λούζει τις ζωές μας,
μα το γιατί ακολουθεί, αιώνια τις ψυχές μας!
Τις ταπεινές ψυχές μας!


πολύ καλό Γεωργία ::theos.:: ::theos.::
akolouthos
04-06-2009 @ 03:33
Όρκοι και τάματα ψυχής, εικόνες μεθυσμένες,
ψάχνουν υπόστεγα στοργής, σε θύμησες χαμένες!
Η δύναμη τους, έγινε φως και λούζει τις ζωές μας,
μα το γιατί ακολουθεί, αιώνια τις ψυχές μας!
Τις ταπεινές ψυχές μας!

........................Γεωργιτσα . ::yes.:: ::yes.::
peiraiotissa
04-06-2009 @ 03:42
Όρκοι και τάματα ψυχής, εικόνες μεθυσμένες,

Αυτό....!!!!!!!πολύ πονοκέφαλο λέμε!!!!!!!!!!!!!!Γεια σου Γωγώκα ::kiss.:: ::up.::
ΜΙΤΣΕΦ
04-06-2009 @ 04:10
ομορφες νοσταλγιες.......
mytilinia
04-06-2009 @ 04:14
Γιάννη από πάνω...πολύ ωραίο το σχόλιο σου μα ίσως δεν ξερεις για τι το γραψα...μου αρέσει πάντως που με συμβουλεύεις και με παρακολουθείς::3514.::
χρηστος καραμανος
04-06-2009 @ 06:00
Πόσο νοστάλγησα να’ρθω ξανά στα περασμένα
στα χρόνια της αγάπης μας, που μείνανε κρυμμένα!
ΠΑΛΙ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΓΥΡΝΑΣ ΓΕΩΡΓΙΑ,ΚΡΙΜΑ!!! ::love.:: ::love.:: ::love.::
niotis@yahoo.gr
04-06-2009 @ 06:23
ΓΩΓΩ παρα πολυ καλο ειναι τελειο ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
frozenangel
04-06-2009 @ 06:50
Ο ήλιος πάντα βγαίνει το πρωί κι η μέρα χαράζει
μα στης καρδιάς μας τα στενά, αίμα πικρό λιμνάζει!

Υπεροχο !!!

Καλησπερα Γεωργια..
idroxoos
04-06-2009 @ 11:04
Ακρογιαλιές και δειλινά, φεγγάρια μου γεμάτα,
πως φεύγοντας πήρατε μαζί και τα δικά μου νιάτα;
Πόσο νοστάλγησα να πιω και πάλι τα φιλιά σου
και μεσ’ το καταχείμωνο, να ψάξω τα’ άρωμα σου!


πανέμορφο...Γιωργία..φιλιά... ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
artista_k
04-06-2009 @ 12:12
Την αγάπη μου... ::kiss.:: ::love.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
04-06-2009 @ 13:07
Όρκοι και τάματα ψυχής, εικόνες μεθυσμένες,
ψάχνουν υπόστεγα στοργής, σε θύμησες χαμένες! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο