Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131547 Τραγούδια, 269636 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ποιός ποιητής
 
Ποιός ποιητής θα σε τραγουδήσει αγάπη
Ποιός θα μιλήσει για εκείνα που σου συμβαίνουν λίγο πιο κεί
Στην πραγματική σου ζωή
Ποιό απαλό αεράκι θα σου προσφέρει εκείνο το κάτι
Ισως μια χορωδία αγγέλων,για αυτό δεν μπορώ τις νύχτες να κοιμηθώ
Κάποιοι ευφάνταστοι είδαν και τον τυφλό ραψωδό
Μα νύχτωσε και χάθηκε πισω απ’τα παραβάν του χρόνου
Πέρα απ΄το γκρίζο του δρόμου
Ξύπνησα νικημένος και μ’έπιασε πανικός
Έφυγε ο καιρός
Έκλαψα στην ερημιά
Γνώρισα την αβάσταχτη μοναξιά
Το ανεπίστρεπτο των γυρισμών
Το ατελείωτο των καημών
Και τότε κατάλαβα τον προορισμό μου
Να σε ακολουθήσω αγάπη με τον ειρμό μου
Να περιπλανιέμαι εδώ κι εκεί μαζεύοντας νοήματα κρυφά
Για αυτό αποφεύγω τις βιοποριστικές εργασίες
Προτιμώ να στενάζω στις δεντροστιχίες
Και να σε τραγουδώ αγάπη στα φανερά
Να δώσω οτι ωραιότερο έχω,δεν θα πώ τι
Ζώ μια ζωή φανταστική
Ονηρεύτηκα πολύ ετσι ξέχασα να ζήσω
Που πάω,τι γυρεύω άραγε θα ξαναγυρίσω
Τον αληθινό κόσμο να δώ
Ψάχνω στο παρελθόν μήπως τον βρώ
Μα τι σημασία έχει αν κοιτάζω αλλού
Αφού μόνο η αγάπη είναι που δίνει την μαγεία του δειλινού
Του ονείρου τη στιγμή
Το αγνό ατόφιο χρυσάφι,τη λευκή σιωπή
Που κάνει κάθε ποιητή
Το μεγαλείο της να υμνεί





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
poetryf
04-06-2009 @ 03:07
Ο ποιητής της αγάπης νομίζω βράθηκε ..καιρό τώρα....
Μοναδικέ ερωτικέ ΑΝΤΗ !
ΜΙΤΣΕΦ
04-06-2009 @ 03:57
υπεροχος και παλι......γεια σου αντη!!!
gerontas
04-06-2009 @ 03:58
σου αφιερωνω τα παρακατω λόγια μου...
Σ΄ ασημένια κλουβιά τριγυρνάμε
ζώα αγρίας μορφής ,στριγκλιές.
Περαστικών κόκαλο μασάμε
σκυμμένο το κεφάλι ,στο λαιμό θηλιές.

Σκόνη τ όνειρα ,απλώσανε φτερά.

Πίσω απ τα κάγκελα κοιτάμε
κάθε πρωί με σώμα που ραγίζει.
Περνά ο καιρός κι εμείς ρωτάμε
γιατί το ασήμι μας στα σίδερα μαυρίζει.

Σκόνη τ όνειρα ,απλώσανε φτερά.

Οι σκιές παλεύουν το σκοτάδι,
τραύμα βαθύ μες στη ζωή,
ξεχάσαμε το αύριο πως θα ρθει
και μοιάζει η σιωπή θανάσιμη πληγή.

Σκόνη τ όνειρα ,απλώσανε φτερά.

Ναταλία...
04-06-2009 @ 04:28
Αφού μόνο η αγάπη είναι που δίνει την μαγεία του δειλινού
Του ονείρου τη στιγμή
Το αγνό ατόφιο χρυσάφι,τη λευκή σιωπή
Που κάνει κάθε ποιητή
Το μεγαλείο της να υμνεί

Εσύ είσαι μεγάλος ποιητής της αγάπης Άντη ::yes.:: ::theos.:: ::hug.::
akolouthos
04-06-2009 @ 04:52
Αφού μόνο η αγάπη είναι που δίνει την μαγεία του δειλινού
Του ονείρου τη στιγμή
Το αγνό ατόφιο χρυσάφι,τη λευκή σιωπή
Που κάνει κάθε ποιητή
Το μεγαλείο της να υμνεί
..............
LADY KALAS
04-06-2009 @ 05:09
Μα δεν χρειαζεται να αναρωτιεσαι ποιος ποιητης...αν πας στον καθρευτη,θα τον δεις! ::yes.:: ::theos.:: ::hug.::
elpidakwstopoulou
04-06-2009 @ 08:38
Ονηρεύτηκα πολύ ετσι ξέχασα να ζήσω
Που πάω,τι γυρεύω άραγε θα ξαναγυρίσω
Τον αληθινό κόσμο να δώ

ειναι πολύ όμορφο Ανδρέα !!! ::up.:: ::up.:: ::hug.::
Helene52
04-06-2009 @ 09:46
Υπέροχος όπως πάντα .....
Την καλησπέρα μου Αντη ::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
Ηypocrisy
04-06-2009 @ 12:42
μονο απο την αγαπη θα μπορουσες να νικηθεις κ αυτη σου ανηκει::wink.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο