| |
Διάλογο έχω ανοιχτό
μ’ ένα μου φίλο και εχθρό
πάντα μαζί τα πίνουμε
τα χέρια όμως δε δίνουμε
Είμαι ‘γω κι ένας καθρέφτης
δε με πάει γιατί ‘μαι ψεύτης
τον κερνάω κολακεία
δεν αξίζεις , λέει , μία
Στην υγειά σου!
Και στο γέλιο , ένα δάκρυ να σκαλώνει
σκονισμένο , μεσ’ το σήμερα θολώνει
για όλα ‘κείνα που οι κεραίες σου ζητάνε
και για τ’ άλλα που οι ώρες σου μετράνε
στην καρδιά σου
Κι είναι παρέλαση η ζωή
χάνεται μέσα στη βοή
στου δρόμου τη γωνία
Αμήχανα να την κοιτώ
στις λίμνες μου τσαλαβουτώ
ασπρόμαυρη ταινία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
