| |
[I][align=center]Απέραντο της ύπαρξης ταξίδι Σαν χορός μεθάει το άρωμα σου πάνω στα βήματά μου..
Δεν είναι η επιθυμία σαρκασμός, αλλά ούτε και επιλογή..
Δεν έχεις το δικαίωμα να διαλέξεις, απλώς αφήνεσαι , πέφτεις απαλά , γλιστράς ανέπαφα στην ηχώ σου .
Ξεθάβεις το απόλυτο , την άρνηση . Βρεγμένο το χώμα ως τις ρίζες πλάθει διάδρομο να ανασάνει το κορμί σου..
Ήσουν πλάσμα του μυαλού κι έγινες απτή πραγματικότητα. Έβλεπα, άκουγα, άγγιζα τη σιωπή σου. .
πόντο πόντο πάνω στο όνειρο , σε εκείνον τον αξέχαστο παλμό , που ξεπήδαγε σα λάβα απειρίας.
Άπλωνες τη γύμνια σου πάνω στη δική μου και σαν αύρα άλειφες τον ήλιο σου επάνω στις όχθες της ψυχής μας..
Από τότε που ήρθες στη ζωή μου.. Δεν είμαι πια μόνη. Είμαστε μαζί !!!
Σε αγαπώ σε κάθε σου έκφανση , σε κάθε σου έκφραση..
Ο τρόπος που κρατάς το τσιγάρο , το πώς του επιβάλλεσαι , ο τρόπος που το σβήνεις .
Κάθε φορά είναι σαν να του παίρνεις ζωή να το τιμωρείς στη στάχτη της αδιαφορίας..
όταν εργάζεσαι τα μάτια σου εκπέμπουν σύμβολα.
Αριθμοί. Είναι άπειρες οι φορές που έχω αναρωτηθεί , εάν έστω και για μια στιγμή σου κλέβεις οξυγόνο για να… φιλήσεις συνειρμό στο παρόν .
Υπάρχει άραγε παρόν, αντιλαμβάνεσαι έννοιές του χρόνου , ή έχεις σπάσει την κλεψύδρα; Σε αγαπώ!!! Λατρεύω να σε λατρεύω .
Λατρεύω να σε παρατηρώ όταν κοιμάσαι σκύβω πάνω στα βλέφαρα και σε παίρνω πάνω μου ..
Σκεπάζω το πρόσωπο σου με μια αόρατη κουβέρτα.. Δε τη βλέπεις , ξέρω ότι την αισθάνεσαι.. Πόσα θέλω να σου πω , όμως σωπαίνω…
Ξέρω όμως ότι κάποτε θα στα πω .. θέλω να δεις όλο το σετ .. έχω απίστευτη αγάπη να σου δώσω μέσα μου…
μην την αρνείσαι αγάπη μου…
Αγάπη μου Πράσινα μάτια..
Παράξενα όμορφα. Λες κι ο ήλιος ζήλεψε τη γη κι ήρθε να τη δει από κοντά.. Εγωιστής πολύ ο ήλιος και δε φτάνει μόνο αυτό , ξελόγιασε λέει την Αφροδίτη
και σου έβαλε κι ανταύγειες από μέλι και κάτι ανεξήγητο από αστέρια και τον πιο μυστικό γαλαξία με τα χιλιάδες συναισθήματα και τα τρισεκατομμύρια σκέψεις..
Σε αγαπώ..Είσαι αυτός που πάντα ερχόταν τα βράδια αγκαλιά με το παράλογο και το παράπονο έκρυβε οργασμό στα μάτια .
Ε Σ Υ._
Κάποτε στην Αθήνα ….
Ξεκίνησε το λάσο να πιάσει το άλλο λάσο κι όταν συναντηθήκανε γόρδιος δεσμός οι άκρες των ονείρων τους.. εκεί που αρχίζεις εσύ αρχίζω εγώ…
Εκεί που τελειώνεις εσύ , τελειώνω εγώ .. δεν είμαι ούτε συνέχεια σου , ούτε προέκτασή σου .. Πόσες ζωές ζεις μέσα μου
χωρίς να ξέρω γιατί σε αγάπησα από την πρώτη στιγμή εκεί στην γυάλινη πραγματικότητα.. Το χέρι σου είχα ήδη απλωμένο πριν σου πω το έλα .. Ήσουν ήδη εκεί και έπιανες το δικό μου. Μετά κατάλαβα .
Πολύ μετά ..
Δεν είχε σημασία η μορφή σου , όπου και να βρισκόσουνα θα ερχόμουνα , όσες ζωές κι αν χρειαστεί πάντα θα έρχομαι..
Μου μαθαίνεις να διώχνω τις στιγμές που Ανήμπορη στέφεται μπροστά στο βιαστή της. Εγωισμός αχόρταγος , τυφλός , πλούσιος και εσωστρεφής .
Κι εσύ κάνεις το ατσάλι . . .κορδέλα Μόνο Ε Σ Υ !!
Σε αγαπάω ,αλλά έχω αρχίσει να φοβάμαι Εφυγες δυο φορές χωρίς να πεις μιΑ ΛΈΞΗ.κι έκανΑ το ίδο με τη μόνη διαφορά ότι τα αντίποινα έφταναν ως τον κήπο της αυλής σου
Εσένα όμως είχαν χιλλίομετρα. Ξέρω ότι περνάς δύσκολα. Η απόσβεση που σου έλεγα. Η ετεροχρονισμένη αντίληψη τάξης πραγμάτων..
Δε σου ζητώ παρά λίγο κουράγιο. Άδειασα..κουράστηκα.την τελευταία πενταετία παλεύω για ιθάκες άλλων. Θέλω πλέον τη δική μου..
Και την έχω φανταστεί με εσένα μέσα..να προσέχεις αγόρι μου.. Γεμίσω την ψυχή μου με όσα αγαπάω. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος . και θα βγούμε από το τέλμα θα δεις.
Λαχταράω τη ζωούλα μας.. σεβασμός και αγκαλιά
Είναι φορές που αγάπη μου τρομάζω. Το ίδιο κι εσύ , κι ας μου κάνεις την κινέζο μετά. . Δεν θα άντεχα με τίποτα να το δω μαζί σου. Έσπασε η ψυχή μου.
Δεν έχω ιδέα πόσες φορές λύγισα , όταν στη θέση του Βα...η , έβλεπα ΕΣΕΝΑ..
Άραγε να ξέρεις κάτι τέτοιο και απλά να συνεχίζεις το μονόδρομο , ξέροντας ότι κάποια στιγμή θα αλλάξεις διάσταση πιο νωρίς; Γιατι μου μαθαίνεις τόσο καιρό να αγαπάω ...
Έρχομαι σπίτι και η απουσία σου είναι τόσο έντονη...[/align][/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
