|
| Το κρίνο στο στήθος | | | [align=right]για αντρική ερμηνεία[/align]
Πες ένα ψέμα και άστο, μες τη ματιά να μιλά
μικρή μου αυτό σου το ψέμα, με μία αλήθεια μεθά
λέξεις να καίνε λιβάνι, η σκέψη να βυθιστεί
να βρει στα πιο κει το ποτάμι, το πέλμα πολεμιστή.
Θέλω απόψε ν’ αφήσεις, το τρένο να φύγει μακριά
με τη συνήθεια να τρέχει κι εσύ να μην πας πουθενά
εκεί που το ίδιο πεθαίνει, μια άλλη εποχή ξεπηδά
μόνες ας φύγουν οι σκέψεις, ας φτάσουν εκεί στο μετά.
Ας μείνουμε εδώ που το κύμα, τώρα μιλάει για μας
να μερώνει το ναι με το ίσως και πάλι εσύ να ξεχνάς
στο όχι η θέση του ονείρου κι η μέση του ωκεανού
ν' ακούς μακρινό χτυποκάρδι, ενός ναρκομένου θεού.
Αυτό το παλιό το ρολόι, τους λεπτοδείκτες γυρνά
σ’ εκείνη την πρώτη τη μέρα, εκεί στα δικά μας βουνά
κι οι οπλισμένες μου ώρες, ίσως παραδοθούν
μουσικές τιθασεύσω και λέξεις ενός παρθένου λαού.
Το κρίνο στο στήθος σε κάνει, χωρίς να το θέλεις να κλαις
μέσα και προς τα πάνω, οι δρόμοι του ήλιου που θες
την άμμο απόψε θα στρώνει, τη νύχτα αυτός ο νοτιάς
λαβύρινθοι σ' ένα παιχνίδι, το νήμα σφικτά να βαστάς.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν. | | |
|
Θεοδώρα Μονεμβασίτη 07-06-2009 @ 14:03 | http://www.youtube.com/watch?v=S2CFM4ev-g8 | | Celestia 07-06-2009 @ 16:35 | Απόψε που ακομα μια νυχτα ξενυχτω...
μια θεια μελωδια αφουγκραζομαι
να την διαβαζω δεν κουραζομαι..
και στην καρδια μου την κρατω....
::love.:: ::hug.:: ::kiss.:: | | adespotoi 07-06-2009 @ 22:34 | Το κρίνο στο στήθος σε κάνει, χωρίς να το θέλεις να κλαις
μέσα και προς τα πάνω, οι δρόμοι του ήλιου που θες
την άμμο απόψε θα στρώνει, τη νύχτα αυτός ο νοτιάς
λαβύρινθοι κόσμου παιχνίδι, το νήμα σφικτά να κρατάς.
::angel.:: ::angel.:: ::angel.:: | | swordfish 08-06-2009 @ 01:50 | Ας μείνουμε εδώ που το κύμα, απόψε μιλάει για μας
να μερώνει το ναι με το ίσως και πάλι ξανά να ξεχνάς
στο όχι η θέση του ονείρου κι η μέση του ωκεανού
ν' ακούς μακρινό χτυποκάρδι, ενός ναρκομένου θεού.''
Ωραίο!!!
::up.:: | | elpidakwstopoulou 08-06-2009 @ 23:07 | Αυτό το παλιό το ρολόι, τους λεπτοδείκτες γυρνά
σ’ εκείνη την πρώτη τη μέρα, εκεί στα δικά μας βουνά
κι οι οπλισμένες μου ώρες, ίσως παραδοθούν
μουσικές τιθασεύσω και λέξεις ενός παρθένου λαού.
Θεοδωρα μου ειναι υπεροχο !!!!! ::up.:: ::yes.:: ::up.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|