| |
Παίρνω χαρτί κι ένα στυλό,
και σαν παιδί, μια ζωγραφιά θέλω να φτιάξω...
Με έναν ήλιο λαμπερό, και μ'ένα σπίτι στο βουνό,
κι ένα κορίτσι, με μακριά ξανθά μαλλιά, να μου γελάει....
Κι επάνω εκεί στον ουρανό,
να σχηματίσω θέλω, ένα πανέμορφο ουράνιο τόξο...
Αφού μου στέρησε η ζωή, όσα κι αν είχα φανταστεί,
με μαρκαδόρους τώρα, πολύχρωμους, τα όνειρά μου θα τα βάψω...
Και βάφω καταγάλανο τον ουρανό,
πορτοκαλί κάνω τον ήλιο, και με το ροζ φωτίζω, το κορίτσι που αγαπώ...
Οι μαρκαδόροι μου είναι πολλοί,
και έχω όλα τα χρώματα, να φτιάξω τον δικό μου κόσμο...
Και ξεκινώ να βάφω, το ουράνιο τόξο,
μα αφήνω έξω, το γκρίζο και το μαύρο, που τα έχω βαρεθεί...
Αφού με γέμισε η ζωή, με απαίσια χρώματα,
με μαρκαδόρους τώρα, πολύχρωμους, τα όνειρά μου θα τα βάψω...
Κι όταν τη ζωγραφιά μου, την τελειώσω,
θα'θελα μέσα της να βυθιστώ, έστω για λίγο, στο παραμύθι να χαθώ...
Σ'αυτόν τον κόσμο που ζωγράφισα,
για μια στιγμή μονάχα να μπορούσα, τα όνειρά μου, έτσι να τα ζήσω...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
