| |
[I][B]Πόσα σου έταξα ζωή
με αντάλλαγμα να πάρω πίσω την ψυχή
Για μια στιγμή ένα λεπτό να την κρατήσω
να ξανανιώσω ελεύθερος σαν να ‘μουνα πούλι
Σαλπάρω πάλι μόνος κουφάρι άδειο στη βροχή
λευκή μου σκόνη φίλη μου σ’ εχω ανάγκη την αυγή
Κουραστικά δεν την μπορώ την ώρα που γυρίζει
στο χθες που ίσως ήμουν πιο καλα
Να χε ο χρόνος μια κενή να κάνει μια υπερβολή
να διαγράψει κάθε τι που ζει μες το μυαλό μου
Να μ’ μη αγγίζει η σιωπή να τη γουστάρω τη βροχή
να κάνω υπέρβαση στα αν στα πρέπει και στα μη
μια κοσμοθεωρία
Απόψε θα ‘ρθεις πάλι εδώ να μου χαλάσεις τον ειρμό
να με κεράσεις με ένα αν μια ιστορία
πως θα έντυνε κάθε στιγμή η άμοιρη μου η ψυχή
με την ελπίδα που η ζωή κερνά απλόχερα
μια δικαιολογία
Θέλω να ζω στον κόσμο αυτό για το δικό μου το εγώ
για τη δικη μου την ανάγκη κι απληστία
κι όχι για σένα ή γι’ αυτούς που χουν χαράξει τους σκοπούς
με ψέμα και περίσσια υποκρισία
Κουραστικά δεν την μπορώ του κόσμου την ανία
γι’ αυτό για πάρτη μου έφτιαξα μια κοσμοθεωρία
Σαλπάρω πάντα μόνος κουφάρι άδειο στη βροχή
λευκή μου σκόνη φίλη μου σ’ εχω ανάγκη την αυγή
Να ξανανιώσω ελεύθερος σαν να ‘μουνα πούλι
με αντάλλαγμα το αύριο να πάρω πίσω την ψυχή[/B][/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
