| |
Το παραμυθι τελειωσε
κι αρχιζει η ζωη....
μα την να την κανω την δικη μου.....
μεσα στο αιμα την εριξα για να πνιγει...
παντα μετρουσα βηματα απουσιας.....
μεχρι που ολοι χαθηκαν κι εμεινα μονη....
σιωπες να μετραω....
σε σκιες να σε ζηταω....
Σε ενα δωματιο κλειστο....
διχως παραθυρα για να μην μπορει
να τρυπωσει μεσα μου η ελπιδα.....
αγκαλιαζω το σκοταδι μου
και περιμενω ενα τελος....
που ποτε ομως δεν ερχεται....
η καρδια παγιδευμενη σε ονειρα σκοτεινα....
ερωτευμενη την σκια μιας αναμνησης
ζηταει παρηγορια....
σε λογια....υποσχεσεις που μου ψιθυριζες παλια....
ξεχασμενα τραγουδια....
στην ερημο φυτρωσαν τα πιο ομορφα λουλουδια....
κι ειχαν το χρωμα του ουρανου....
σημαδια ανεξιτηλα στην πορεια του χρονου....
κομματια απο τον καθρευτη της ψυχης....
σφινωμενα στις καρδιες μας....
του ερωτα της πιο βαθιας πληγης.....
Δεν αξιζε τιποτα....μονο εκεινες οι δυο στιγμες....
με εκεινες συνεχιζω....
παλατια με την σταχτη χτιζω....
φυλακες αγγελους εστειλα να διαλυσουν τις σκιες....
να μην καταληξει η ψυχη σου αναμεσα στις αλλες χαμενες ψυχες.....
για να απαλυνει λιγο ο πονος.....
τις νυχτες οταν εισαι μονος....
να παψει να τρεμει η ψυχη σου απο τους ψυχρους ανεμους....
μα ξεχασα....
οι αγγελοι δεν φυλουν αγγελους......
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
