| Χέρι-χέρι ονειρευόμασταν μαζί αυτά που έρχονταν,
και θέλαμε κάθε μέρα να αλλάξουμε τον κόσμο.
Τραγουδούσαμε πάνω στο αγαπημένο μας βραχάκι,
φιλιώμασταν μέσα στο δρόμο
και αφήναμε τον κόσμο να γυρίζει,
νομίζοντας πως σύντομα θα αλλάξει έτσι και αλλιώς.
Και κάθε βράδυ μοιραζόμασταν
της μέρας τις παράξενες συμπτώσεις.
Μα ποτέ δεν ομολογήσαμε,
παρά μόνο με μια ματιά που κανείς δεν τολμούσε
να παρδεχτεί,
τα ανομολόγητα πάθη,
τις περίεργες ματιές,
τις εφηβικές εμμονές.
Άτσαλες κινήσεις που δεν μπορέσαμε ποτέ να εξηγήσουμε,
παθιασμένα τυχαία ραντεβού
που χώρεσαν σε ένα μόνο φεγγάρι.
Και κάθε νύχτα μας έβρισκε μαζί
να σκεφτόμαστε κρυφά τις ίδιες αναμνήσεις.
Μα τις σβήναμε πάντα με ένα χαμόγελο.
Και σε κάθε πανσέληνο
αγαπούσαμε όλο και περισσότερο
την πραγματική ελευθερία,
βλέποντας το χαμόγελο να δίνει τη θέση του
στη σιωπή της ματιάς που ποτέ δεν ομολογήσαμε.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|