| |
Σε γνωρισα ανοιξη, του μαγιου το πρωτο λουλουδι
ειχες χρωματα που δαμαζουν τη φυση
μα η καρδια σου ειχε σβησει
Σειρηνα της ζωης, στα βραχια με καλουσες
το τραγουδι σου γλυκο ,μαχαιρι ματωμενο κρατουσες
Ησουν ομορφη της Αφροδιτης κορη
Με βλεμμα αγερωχο και τραχυ με προυπαντουσες
στο δρομο που χαραξες και εκλιπαρουσες
Με λογια καρδιας στο πλευρο σου ημουν
να γαληνεψω της ψυχης τη καταιγιδα.
Μα δεν ειδες τον παραδεισο που απλωνοταν μπροστα σου
και με κοντιλια εσβησες τη χαρα απο τη ζωη σου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
