| |
| | Φεύγω κι αφήνω πίσω μου |  | | | Η δεύτερη δουλειά μου... Έχει κάτι που δεν μ' αρέσει αλλά δεν κατάφερα να το προσδιορίσω και να το διορθώσω... Ίσως η αλλαγή σκηνικού... | | |
Κοιτάω πάνω απ' τον ώμο μου και βλέπω το Αιγαίο,
ή μήπως είναι η Βαλτική, που αφήσαμε προχθές;
Μεθαύριο θα περάσουμε, απ' τις Φερόες Νήσους,
και σ' ένα μήνα θα 'μαστε έξω απ' την Ταιμύρ.
Πριν δύο μέρες ήτανε, ή πάνε έξι μήνες,
που πέσαμε σε δυνατό, τυφώνα στην Σρι Λάνκα;
Το πλοίο δεν βυθίστηκε, μονάχα από θαύμα,
μα τον λοστρόμο σκότωσαν, στο πόρτο δυο ληστές.
Μήπως ποτέ δεν τα 'ζησα, αυτά τα γεγονότα;
Μήπως απλά μου τα 'πανε τρεις φίλοι ναυτικοί;
Μα σημασία πια καμιά, δεν έχουν οι ερωτήσεις,
απόψε που ξεμπάρκαρα, για πάντα απ' τη ζωή.
Έφτασα στον Αχέροντα κι ο χάροντας, στην βάρκα,
γύρισε και με ρώτησε, με ήρεμη φωνή,
«Θες να πληρώσεις δυο οβολούς, ή ξέχασες ποτέ σου
της θάλασσας τη σκοτεινιά, να πας πίσω σ' αυτή;»
«Χάροντα» αποκρίθηκα «δεν έχω να πληρώσω,
λυπήσου όμως τις ρωγμές, μίας νεκρής καρδιάς.
Άσε με -μόνο μια φορά-, την λίμνη να περάσω,
να πάω να πιω απ' την γλυκιά πηγή της λησμονιάς.
Χάρες δε ζήτησα ποτέ, στον κόσμο από κανέναν,
βρίσκομαι, όμως, τώρα εδώ, στα πόδια σου πεσμένος,
το έλεός σου να ζητώ, και να παρακαλάω,
άσε με, χίλιες φορές, στην κόλαση να πάω!»
Σιγή... Το μύνημα απλό, τα βήματά μου σέρνω
και στην ζωή ξαναγυρνώ, το θάνατο αφήνω.
Πολλές φορές σε μια ζωή, ο Άδης δε με πήρε...
Τον Χάρο αποχαιρετώ και στην ζωή γυρίζω.
Φεύγω κι αφήνω πίσω μου, τα τάρταρα του Άδη,
τον Ποταμό, τον Χάροντα και την Αχερουσία.
Σύννεφα απ' τον ζέφυρο, βροχή φέρνει ο σιρόκος
και 'μενα πίσω στη ζωή, η γρεγοτραμουντάνα.
Πίσω στη γη επέστρεψα για να ξαναγαπήσω,
για μια γυναίκα να πονώ και πάλι να πεθάνω.
Μέχρι να μάθω το γιατί ξαναγυρίζω πίσω,
θα είμ' αιώνια εδώ, τα μπάρκα μου να χάνω...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Μην αφήνεις δάκρυα στα μάτια σου, μ' αυτά μεθάμε τους δημίους (Δε ξέρω ποιος το 'πε αλλά είναι καλό) | | | |
|
αισχυ(λος)
13-06-2009 @ 23:28 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | yiannistellidis
13-06-2009 @ 23:57 | Φεύγω κι αφήνω πίσω μου, τα τάρταρα του Άδη,
τον Ποταμό, τον Χάροντα και την Αχερουσία.
Σύννεφα απ' τον ζέφυρο, βροχή φέρνει ο σιρόκος
και 'μενα πίσω στη ζωή, η γρεγοτραμουντάνα ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
14-06-2009 @ 02:42 | ΟΛΑ ΤΑ ΕΥΡΩ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΡΟΦΗ!!!
Οχι οτι το υπολοιπο δεν ηταν. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Ναταλία...
14-06-2009 @ 05:24 | Έφτασα στον Αχέροντα κι ο χάροντας, στην βάρκα,
γύρισε και με ρώτησε, με ήρεμη φωνή,
«Θες να πληρώσεις δυο οβολούς, ή ξέχασες ποτέ σου
της θάλασσας τη σκοτεινιά, να πας πίσω σ' αυτή;»
«Χάροντα» αποκρίθηκα «δεν έχω να πληρώσω,
λυπήσου όμως τις ρωγμές, μίας νεκρής καρδιάς.
Άσε με -μόνο μια φορά-, την λίμνη να περάσω,
να πάω να πιω απ' την γλυκιά πηγή της λησμονιάς.
υπέροχο ::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | | elpidakwstopoulou
14-06-2009 @ 12:09 | Πίσω στη γη επέστρεψα για να ξαναγαπήσω,
για μια γυναίκα να πονώ και πάλι να πεθάνω.
Μέχρι να μάθω το γιατί ξαναγυρίζω πίσω,
θα είμ' αιώνια εδώ, τα μπάρκα μου να χάνω...
εξοχο !!!! ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
