kgnisios
17-06-2009 @ 23:38 | καλη σου μερα Ελενη
Χαμένη μες στο γκρίζο του καπνού
το κύμα που με δέρνει αγναντεύω,
στάζω το δάκρυ στο γαλάζιο τ’ ουρανού
κι’ όσο σε χάνω, άλλο τόσο σε γυρεύω...
πολυ ομορφο . . . ::yes.:: | |
ΜΙΤΣΕΦ
17-06-2009 @ 23:54 | μπραβο Ελενη......καταπληκτικο!!!!! | |
Ιχνηλάτης
18-06-2009 @ 00:46 | Υπέροχα ευαίσθητο!
::up.:: ::up.:: ::up.::
Την καλημέρα μου απο την δροσισμένη και βροχερή Καβάλα!
http://www.youtube.com/watch?v=5qCl1XJCGQs&feature=related | |
idroxoos
18-06-2009 @ 01:33 |
Πώς να κρεμάσω τόσα όνειρα στ’ αγέρι
πώς να καρφώσω στην καρδιά μου το μαχαίρι;
Κι’ ύστερα φως μου, σε ποιον ήλιο θ’ ακουμπώ,
άμα δεν έχω πια εσένα ν’ αγαπώ;
πανέμορφο!!!!!! ::hug.:: | |
Xωρολάτρης
18-06-2009 @ 02:08 | Δεν ξέρω Λενάκι μου...για το κερί που ρώτησες ...δεν ξέρω..Ισως και να μην υπάρχει καθόλου μάλλον..ή ίσως να υπάρχει μοναχά σαν κάτι το στοργικό που ακουμπά γλυκά πάνω στην παγωμένη σκέψη και αυτή από λάθος νομίζει πως είναι κερί..Είναι δεν έιναι πάντως, τα χαμένα τοπία της καρδιάς κερδισμένα θα βγαίνουν μέσα από τα χέρια του μυαλού και της ψυχής σου..Κι έτσι καθώς θα φεύγει η Παρουσία του πέρα μακριά στον ορίζοντα,διαμάντια θα φτιάχνεις για να υποδέχεσαι όλους εμάς που τώρα κοιτάμε.. | |
Ιππαρχος
18-06-2009 @ 04:56 | Υπέροχο Ελένη! | |
nea xrysi
18-06-2009 @ 06:11 | Πώς να κρεμάσω τόσα όνειρα στ’ αγέρι
πώς να καρφώσω στην καρδιά μου το μαχαίρι;
Κι’ ύστερα φως μου, σε ποιον ήλιο θ’ ακουμπώ,
άμα δεν έχω πια εσένα ν’ αγαπώ;
Ωραιότατο!!!!! ::yes.:: | |
TAS
18-06-2009 @ 11:18 | κρεμασμένα όνειρα στ’ αγέρι της απωλείας . . .
μοναδική αίσθηση . . .μοναδική . .
| |
Celestia
18-06-2009 @ 15:13 | Μην χανεσαι ....χρειαζομαστε τους πανεμορφους στιχους σου!!!!
::hug.:: ::kiss.:: ::love.:: | |
 |
