| Πονάω, αν και εχει περάσει καιρός
απο τότε που εσύ ειχες φύγει,
στο δωμάτιο ο χάρος σαν αδερφός
και στο κορμί μου ακόμα η ρίγη.
Εύκολο να πω πως έχω ξεχάσει
να φωνάζω οτι δεν σ'αγαπάω,
μα όσος καιρος κ'αν περάσει
και πάλι εσένα ζητάω.
ʼπο τότε τα γράμματα σου κοιτώ
και δεν σταματώ να θυμάμαι εσένα,
είναι ψέμα μεγάλο να πω
πως δεν θα 'θελα να είμασταν ένα.
Ακούω ανθρώπους στο δρόμο να λένε
πως ξεχνιέται η πρώτη αγάπη,
μα εμένα οι τύψεις με καίνε
και στα μάτια μου κυλάει το δάκρυ.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|