| |
Βροχή και σκόνη στα άδεια χαλάσματα
κι έσυ είσαι μόνη αργα τα χαράματα.
Φωτίες ξεπηδούν απο μια αγάπη που τέλειωσε
κι ένα μισος που σιγά σιγά αχνοφαίνεται.
Πύρινες πόλεις οι σκέψεις
και κάποιοι στίχοι σαν ονείρου εφιάλτες.
Παγιδευμένη σ' έναν κόσμο που μόνη σου έφτιαξες
ζητάς τον ένοχο αν κι εσύ μόνο έφταιξες...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
