| |
Με βρήκε πάλι η νύχτα να θυμάμαι
Το παράθυρο έξω απο το σπίτι σου κλειστό
Και ότι ζήσαμε τα βλέπω και πονάνε
Και όπως πάω κοντεύω να τρελαθώ...
Έχει όμως περάσει το βλέπω ο καιρός
Κι όλο σκέφτομαι ότι θα μ'έχεις ξεχάσει
Και δίπλα μου ο ήλιος χειμωνιάτικος,ψυχρός
Το όνομά σου και ένα σ'αγαπώ χαράσσει...
Συγγνώμη που σε λάτρεψα
Που όλα τα παράτησα
Συγγνώμη που ακόμα σ'αγαπάω...
Συγγνώμη που γεννήθηκα
Που τη ζωή μου αρνήθηκα
Συγγνώμη που ακόμα σ'αγαπάω...
Το τηλέφωνο εκεί περιμένω να χτυπήσει
Μα δεν χτυπά από τότε που μ'έχεις αφήσει
Και εγώ κρυώνω ακόμα μες την παγωνιά
Και δεν υπάρχει να με ζεστάνει μια αγκαλιά...
Του ρολογιού οι δείχτες στον ίδιο τόπο
Αν και το κοιτάζω κάθε τόσο
Οι χτύποι της καρδιάς μου όλο μικραίνουν
Κι οι αναμνήσεις που ζήσαμε αρχίζουν να πεθαίνουν...
Συγγνώμη που ακόμα σ'αγαπώ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
