stixoi.info: Χελιδονοφωλιά

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133379 Τραγούδια, 272106 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Χελιδονοφωλιά

[align=center]
Η χούφτα μου.
Μια ιδρωμένη χούφτα κρέμεται από την
άκρη του χεριού μου. Άνευρη. Άχαρη. Νεκροζώντανη.
Θα΄ λεγε κανείς πως μοιάζει σαν μια κενή κορνίζα
πάνω από το τζάκι. Σβησμένο κι αυτό.
Κάτι χρονισμένες στάχτες παραμένουν μονάχα,
ορφανές από φωτιά.
Έτσι λοιπόν άδεια που’ναι η χούφτα μου, ασυναίσθητα
ακουμπά την άλλη. Παράξενη επαφή. Πρωτόγνωρη.

Φέρνω τα χέρια μου ενωμένα στο φως.
Βλέπω τον κόσμο από κει μέσα.
Να’ρχεται καταπάνω μου. Και τρομάζω.
Από μια μικρή σχισμή, σκεπασμένη από κάτι μηχανικά
δάχτυλα. Κάτι τέτοια τρομάζουν τους ανθρώπους άραγε;
Η ιδέα φοβίζει. Του κενού. Της κενής παλάμης.
Δίχως άγγιγμα, φιλί, κράτημα, χάιδεμα.
Πονάει όταν η γραμμή της ζωής κείτεται
νεκρή σε μια ιδρωμένη παλάμη.
Διστάζουν τα χείλη να σκάσουν ένα χαμογελάκι.
Ένα τόσο δα. Μια υποψία .
Έτσι για να λέει πως λειτουργεί κι αυτό.

Ξεκολλάω τα χέρια. Αρκετά.
Έφυγε όλη η δύναμη. Όλη η φαντασία.
Κι όμως…

Νιώθω στο αριστερό μου χέρι κάτι ζεστό.
Ένα χελιδόνι! Ένα μικρό χελιδόνι κουρνιάζει εκεί, στη χούφτα.
Το νιώθω που αναπνέει. Νιώθω σιγά σιγά να δίνει
πνοή σε κείνη την ψόφια γραμμή.
Ήρθε σε μένα. Με ζέστανε. Και πέταξε.
Πέταξα κι εγώ.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 17 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αναμνήσεις & Βιώματα Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ 23-06-2009 @ 02:16	::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
kgnisios 23-06-2009 @ 02:20	καλημερα Ελενη Ήρθε σε μένα. Με ζέστανε. Και πέταξε. Πέταξα κι εγώ. πεταξαμε μαζι σου . . . ::yes.::
suaddo 23-06-2009 @ 02:22	Η ιδέα φοβίζει. Του κενού. Της κενής παλάμης. Δίχως άγγιγμα, φιλί, κράτημα, χάιδεμα. πολυ ομορφο Ελενη..αυτη η ιδεα ποσο μα ποσο φοβιζει..!
Ιχνηλάτης 23-06-2009 @ 02:34	Δεν είναι τυχαίο, που "είδες" χελιδόνι να φωλιάζει στην χούφτα σου! Για να γεμίσει ένα άγονο κενό, πρέπει νάρθει χελιδόνι, για να ξαναφύγει κάποτε! Γιατί και το κενό έχει την θέση του, έστω και μέσα απο τον καδράρισμα των χεριών. Μέσα απο το κενό μπορείς να δείς και να πέσεις. Να πετάξεις!
iraklisv 23-06-2009 @ 02:38	Εύχομαι αυτή η ζέστη στο χέρι σου να είναι του από σένα επιλεγμένου εραστή σου!
swordfish 23-06-2009 @ 03:06	Ωραίο!!! Καλημέρα Ελένη μου!!!! ::kiss.::
poetryf 23-06-2009 @ 03:24	Είναι φορές που ένα χελιδόνι φέρνει την Άνοιξη και μαζί την ελπίδα... Ιδίως όταν αυτή παλεύει τον εαυτό της στο διάβα του καιρού και στο πάλιωμα της αγάπης. Κοινωνός της τέχνης σου, υπογράφω !
Celestia 23-06-2009 @ 04:05	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
petrwnas 23-06-2009 @ 04:11	Ήρθε σε μένα. Με ζέστανε. Και πέταξε. Πέταξα κι εγώ. υπεροχο ελενη!!!! ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
peiraiotissa 23-06-2009 @ 04:19	Γεια σου rock....έξοχο!!!!!!!!!!! ::kiss.::
akolouthos 23-06-2009 @ 04:24	Yperoxo!!!!!!!!!!!!!!!
Simos_Vassilis 23-06-2009 @ 04:47	Πολύ όμορφο! ::up.::
LADY KALAS 23-06-2009 @ 05:34	Ήρθε σε μένα. Με ζέστανε. Και πέταξε. Πέταξα κι εγώ. ::15755.::ΘΑΥΜΑΣΙΟ!! ::up.::
Γιάννης Ποταμιάνος 23-06-2009 @ 08:20	Με αφορμή ένα σχόλιο που έγραψες σε κάποιο ποίημά μου διάβασα και μερικά παλιότερα ποιήματά σου. Πράγματι γράφεις ποιήματα και όχι απλώς στίχους Το στύλ σου πρωτότυπο μου θυμίζει εικόνες του Ζακ Πρεβέρ και μια νότα αναρχισμού από την Κατερίνα Γώγου Γράφεις πολύ όμοφα. ::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
artista_k 23-06-2009 @ 08:26	Βρε ζαχαρίτσα... αμέτρητοι οι κόκκοι της γλύκας της ψυχής σου!!! ::love.:: ::hug.:: ::love.::
elpidakwstopoulou 23-06-2009 @ 09:34	Ήρθε σε μένα. Με ζέστανε. Και πέταξε. Πέταξα κι εγώ. πανέμορφο ζαχαρένια μου....με αισιόδοξη γλύκα .... ::hug.::
tarifula 23-06-2009 @ 17:40	Ήρθε σε μένα. Με ζέστανε. Και πέταξε. Πέταξα κι εγώ. ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο