| |
ΤΟ ‘ΑΣΦΑΙΡΟ ΠΙΣΤΟΛΙ’
Γελάκια, λόγια πονηρά, μισόλογα, κουτσομπολιά,
σαν ‘βλεπαν τον Μανόλη.
Τον ‘ξέραν όλοι στο νησί, σαν Μάνο, το καλό παιδί,
το ‘άσφαιρο πιστόλι.’
Μα ο Μάνος με τα χούγια του, τη τρέλα, τα κουσούρια του,
φέρνει τα πάνω – κάτω.
Στο ήσυχο τους το νησί, στήνει για γκέι μαγαζί,
το μπαρ, το ‘πιο σικάτο.’
Και ήρθανε τόσοι πολλοί, από Ευρώπη, Αμερική,
εγχώριοι, ονομαστοί, πλάκωσε τα ‘αδελφάτο’.
Σ’ αυτή την άγονη γραμμή, των ‘έτσι’ έγινε νησί.
με κότερα, γεμάτο.
Φέραν τη μόδα, τη χλιδή, έγινε in, ‘μοδάτο’.
Νέοι και γέροι κουνιστοί, μοντέλα, πόρνες, τραβεστί,
μαστουρουμένοι οι πιο πολλοί, μπερδεύονται στο στρώμα.
Τα βλέπουν οι ντόπιοι, οι χριστιανοί, δεν τα γουστάρουν οι πιο πολλοί,
μα κάνουν κόμπο τη ψυχή, νεράκι βάζουν στο κρασί,
και πέφτουν στην κονόμα.
Θυμούνται οι γέροι, οι παλιοί, μιλούν για τον Μανόλη.
«Ήτανε κάποιος ένα καιρό, που αυτόν το τόπο το ξερό,
τον έκανε ονομαστό.
Τον ξέραμε όλοι στο νησί , το γράψαμε στην προτομή,
σαν Μάνο το καλό παιδί, το ‘άσφαιρο πιστόλι.’»
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
