Ναταλία...
26-06-2009 @ 04:40 | Το γαλάζιο φως του λυτρωμού
είναι πιο ισχυρό από την οργή των ανθρώπων
που δημιουργούν απογόνους
για να καλύψουν τη γύμνια των αναγκών τους.
Δεν είμαι άνθρωπος της διανόησης
είμαι πλασμένος από σπαραγμό γι’ αγάπη
όχι ν’ αγαπηθώ εγώ
αλλά ν’ αγαπηθούν οι υπόλοιποι μεταξύ τους.
Μακάρι ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
yiannistellidis
26-06-2009 @ 04:43 | Δεν είμαι άνθρωπος της διανόησης
είμαι πλασμένος από σπαραγμό γι’ αγάπη
όχι ν’ αγαπηθώ εγώ
αλλά ν’ αγαπηθούν οι υπόλοιποι μεταξύ τους.
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
ΚατεριναΘεωνα
26-06-2009 @ 06:28 | άλλο ένα απόγευμα.
Έτσι γίνεται πάντα. Έτσι θα γίνεται για πάντα.
::yes.:: ::yes.:: | |
~tsini~
26-06-2009 @ 08:08 | Στεκόμουν πάντα τελευταίος και στην άκρη,
απόμακρος από τους δικούς μου
και προσπαθούσα να αφουγκραστώ τη ζωή
μέσα από τους ήχους που ανάδυε
η νεκρική σιγή των ανθρώπων.
Δεν κατανόησα ποτέ το θαύμα που λεν
γιατί δεν έμαθα να μιλώ
τη μαρμάρινη γλώσσα τους.
::smile.:: ::smile.::
Πάρα πολύ ωραίο! | |
Simos_Vassilis
26-06-2009 @ 09:04 | Δεν είμαι άνθρωπος της διανόησης
είμαι πλασμένος από σπαραγμό γι’ αγάπη
όχι ν’ αγαπηθώ εγώ
αλλά ν’ αγαπηθούν οι υπόλοιποι μεταξύ τους.
Τέλειο!! ::yes.:: ::yes.:: | |
 |
