| |
Χρυσό κλουβί απ’ άχυρο φτιαγμένο
Μέσα σ’ αυτό χοροπηδάμε όλοι
Σαν το πουλί που ζει φυλακισμένο
Αργοπεθαίνουμε σ’ αυτή την πόλη
Για το μέλλον σου τ’ αβέβαιο πες μου
Για την αγάπη που δεν έχεις νιώσει
Είν’ δηλητήριο το στόμα σου γιε μου
και ελπίδα ποτέ δεν σου χουν δώσει .
Σκιές ατέλειωτες στο δρόμο φεύγουν
Σαν κουρδισμένο ανθρώπινο ρoλοι
Μέσα στο θόρυβο τα τραίνα να τρέχουν
Μοιάζει σαν κόλαση αυτή η πόλη
Χρυσό κλουβί απ’ άχυρο φτιαγμένο
Δεν με κρατάς , έχω την γνώση
τον πόλεμο δεν έχασα μόνο αργοπεθαίνω
Πια θα γκρεμίσω ότι μου ‘χετε δώσει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
