Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μηχανικά
 "κι αν είμαι σε κάτι στ' αλήθεια καλός, φοβάμαι πως είναι το αμήχανο βήμα..."
 
Σπασμενα δακρυα γυαλιζουν στο ημιφως
κι ο δρομος μακρινος στις θαλασσες του νου
βαρια η ανασα σου στα χειλια διψασμενη
κυλαει στις φλεβες ατερμονου βυθου

Σεντονια ιδρωμενα, πυρετος που καιει
κενταει βαριες πληγες σε σωμα δανεικο
γκρεμος ασηκωτος, κερι στο χερι λειωνει
μολυβι ηλεκτρισμενο βγαζει στο κενο

Κι ολο να φευγεις
μοναχος τα βραδια
τρυπιο μυαλο
σε μια πολη αδεια
κι ολο γυριζεις
κάθε μερα μονος
μηχανικα
συνηθισμενος πονος

Σιωπη παραλυτη, παραθυρα που σταζουν
αγυριστα χρονια, κλεψυδρες κι ουρανους
φεγγαρια μαυρα στους τοιχους να βαδιζουν
τηλεφωνο νεκρο με ψευτες αριθμους

Στα ματια γνωριμοι περαστικοι κοιταζουν
σε λιγο αφηνουν το «αντιο» στα σκαλια
μπουκαλια αδεια, στο αλκοολ πνιγμενα λογια
οριζοντες στενοι συνθλιβουν τη ματια

Κι ολο να φευγεις
μοναχος τα βραδια
τρυπιο μυαλο
σε μια πολη αδεια
κι ολο γυριζεις
κάθε μερα μονος
μηχανικα
συνηθισμενος πονος



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Simos_Vassilis
28-06-2009 @ 10:09
Σιωπη παραλυτη, παραθυρα που σταζουν
αγυριστα χρονια, κλεψυδρες κι ουρανους
φεγγαρια μαυρα στους τοιχους να βαδιζουν
τηλεφωνο νεκρο με ψευτες αριθμους
Τέλειο!! ::up.:: ::theos.:: ::up.::
eythis
28-06-2009 @ 10:40
Κι όλο να φεύγεις
μοναχος τα βραδια
τρυπιο μυαλο
σε μια πολη αδεια
κι ολο γυριζεις
καθε μερα μονος
μηχανικα
συνηθισμενος πονος!!!!!!!!!!!!!!!!!!! εξαιρετικό!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
akolouthos
28-06-2009 @ 10:59
............................. ::up.::
jilan
28-06-2009 @ 13:20
Υπέροχοι οι στίχοι σου
Xωρολάτρης
28-06-2009 @ 13:29
Μου άρεσε πολύ το υποσχόλιο σου..Για το ποίημα επιφυλάσσομαι.."Ιδρώτας ,δάκρυα,πόνος,αλκοόλ ,παραλυσίες,τρύπια μυαλά.."..Σαν πολλά μαζεύτηκαν δεν νομίζεις?..Που και πως θα χωρέσει η ζωή έστω και με την άσχημα πλευρά της με τόσα αιχμηρά αντικείμενα γύρω της?..Θα την σκοτώσουν..κι είναι άδικο..
suaddo
28-06-2009 @ 15:31
το υποσχολιο ειναι στιχος του Φοιβου Δεληβορια...
οσο για το ποιημα ολα αυτα που αναφερεις και υπαρχουν μεσα ειναι αναγκαια για να δημιουργησουν μια συγκεκριμενη ατμοσφαιρα που σκοτωνει οπως λες σιγα σιγα τη ζωη...
ισως ειναι αρνηση, παραιτηση, φυγη η μια συγκεκριμενη ψυχολογικη κατασταση...το θεμα ειναι πως ειναι φανταστικο και οχι ρεαλιστικο, ετσι νομιζω πως ολα επιτρεπονται, εστω κι αν ειναι αδικο για τη ζωη και την ομορφη πλευρα της...
ευχαριστω πολυ για την παρατηρηση Χωρολατρη...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο