| |
| | Γένεση γραναζιού |  | | |
Και είπε η απληστία:
Λιγοστός να είναι ο χώρος σου
Ο χρόνος σου της σκέψης παρομοίως
Να αυξάνεται το άγχος σου
Η ηρεμία σου βυθισμένη Ατλαντίδα διακοπών
Οι δρόμοι σου αδιέξοδοι , επίμονό σου λάθος
Ένα ερπετό φαίνεται να κινείται
γνωστό απ’ τα παλιά , ίδια η γλώσσα
ίδιο το δηλητήριο , ένστικτα και σαγόνια
Εκβλάστηση της απληστίας , από το δεξί της χέρι
Δεν ήταν κατοικίδιο
Για σένα το είχε , απ’ τα παλιά
Κι ακούστηκαν τριξίματα κάτω απ’ τα πόδια σου
Παράσιτα , πάντα υπάρχουν
Αυταπατήθηκες
Και σκότος μέγα έφεραν οθόνες φωτεινές
Έδιναν την ψευδαίσθηση της αύξησης του χώρου
Όπως οι καθρέφτες οι παράλληλοι
Ψευδαίσθηση και η αυξημένη σκέψη
Την έκλεβαν , μαζί με το χρόνο σου , οι οθόνες
Και τάιζε το ερπετό η απληστία
του έδινε διπλή μερίδα προβολείς και νερό απ’ τα κανάλια της
Δήλωνε ότι τρέφεται μόνο με εθνικές συνταγές
μα που και που στο πιάτο του υπήρχε σκούρο κρέας
Κι ο χώρος σου λιγόστευε
ο χρόνος παρομοίως
μα έλεγες : Δε βαριέσαι , δε βαριέσαι!
Εγώ ‘μαι ολιγαρκής
Πάντα ήσουν
στο χαράκωμα απέναντι στις ανάγκες σου
Η διαχείρισή τους είχε ανάδοχο
απήγγειλε με την είσοδό του το σύμβολο της πίστεως
Στην απληστία
Νόμιζες ότι επέλεγες τον ανάδοχο
κι όταν οι ελπίδες έγιναν μονότονος , τραγικός χορός , απείχες
Μα άλλαζες όψη , στρογγύλευες , σαν τις αρχές σου
σαν τα μηδενικά στις φωτεινές οθόνες
Έγινες ένα ολοστρόγγυλο γρανάζι , με δόντια γυαλισμένα
εφάρμοζαν θαυμάσια με τα γειτονικά
Παραδόξως τα τριξίματα συνεχίζονταν κάτω απ’ τα πόδια σου
σαν κύματα είπαν ότι εμφανίζονταν , κυκλικά διαδιδόμενα
δημιουργούσαν ρουφήχτρες με ρεύματα
Κάποια γρανάζια έσπαγαν με κρότο , άλλα σκούριαζαν αθόρυβα
και η απληστία ονόμασε τα κύματά της κρίση
Αδιαφορούσε πλήρως για κάθε επιμέρους γρανάζι
σημασία είχε να λειτουργούν ως σύνολο
ώστε να λειτουργεί ως σύστημα
Δε βαριέσαι , δε βαριέσαι
συνέχισες να λες
και άλλαξες πάλι αργά , μα ταχύτατα , στο λιγοστό σου χρόνο
Έγινες γρανάζι – πεταλούδα
και η αποχή σου ήταν απόχη
εσύ η πεταλούδα της
Η περηφάνια σου ήταν αδράνεια
εσύ η μάζα της
Ένα δυνατό τρίξιμο πάλι
Τούτη τη φορά το πάτωμα διαλύεται και πέφτεις
Γρανάζι ή πεταλούδα;
Δε βαριέσαι
ο χρόνος σου τέλειωσε!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 12
Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | | |
| | Η γλώσσα είναι ένας τρόπος για ν' αλλάξω... | | | |
|
Σάκης Καβαλημένος
30-06-2009 @ 14:30 | τρομερο ::theos.:: ::theos.:: | | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
30-06-2009 @ 14:43 | Ωραίο!
::theos.:: ::up.:: ::theos.:: | | ΚατεριναΘεωνα
30-06-2009 @ 14:44 | Κάποια γρανάζια έσπαγαν με κρότο , άλλα σκούριαζαν αθόρυβα
και η απληστία ονόμασε τα κύματά της κρίση
Αδιαφορούσε πλήρως για κάθε επιμέρους γρανάζι
σημασία είχε να λειτουργούν ως σύνολο
ώστε να λειτουργεί ως σύστημα
ΤΕΛΕΙΟ ::up.:: ::up.::
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
30-06-2009 @ 14:58 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | rock sugar
30-06-2009 @ 16:37 | κορυφαίος...! | | eythis
30-06-2009 @ 20:41 | πολύ ωραίο ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | akolouthos
01-07-2009 @ 00:43 | τρομερο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::rock.:: | | toxotis+skorpios
01-07-2009 @ 01:56 | Να υπογράψω την τελική καταδίκη της ψυχής,
ή να καρτερώ τον οργασμό που θα επιφέρει τον εξαγνισμό μου? ::huh.:: | | Γιάννης Ποταμιάνος
01-07-2009 @ 02:21 | πολύ ωραίο ::yes.:: ::yes.:: | | **Ηώς**
02-07-2009 @ 00:42 | Ένα ερπετό φαίνεται να κινείται
γνωστό απ’ τα παλιά , ίδια η γλώσσα
ίδιο το δηλητήριο , ένστικτα και σαγόνια
::theos.:: ::theos.:: | | iraklisv
02-07-2009 @ 06:19 | ::yes.:: ::wink.:: | | elpidakwstopoulou
02-07-2009 @ 06:22 | Έγινες γρανάζι – πεταλούδα
και η αποχή σου ήταν απόχη
εσύ η πεταλούδα της
Η περηφάνια σου ήταν αδράνεια
εσύ η μάζα της
φοβερο...!!! ::oh.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
