| |
Η θαλπωρή πίσω από τα βήματα
ωραίων κοριτσιών
ο έρωτάς μου ο ανομολόγητος
στο πεζοδρόμιο κάθε νύχτα
πότε ξανθός ο πόθος
πότε μελαχρινός
στο βλέμμα τους εξαντλούμαι
και στο χαμόγελό τους
η αισθησιακή φωνή πολύτιμη
μα πιο πολύ τα χείλη
όταν δίνονται, όταν ανοιγοκλείνουν
μια φράση ηδονής
μια ατέλειωτη έξαρση.
Χαμογελούνε μ’ αθωότητα
στα μάτια τους τόξα τ’ ουρανού
χαράζουν μ’ ασήμι το κορμί μου
και το φιλούν
σαν ιερή εικόνα
πιο πάνω από εικόνα
αφού παλλόμενο αυτό.
Η ομορφιά τους
καθρέφτισμα του παραδείσου
αντίκρισμα λευκών φτερών
πρόσωπα φωτισμένα
ωραίων κοριτσιών.
Κοιτάζουν αινιγματικά τον παρτενέρ
πέρα απ’ τις λέξεις
οι κινήσεις τους αποκαλύπτουν πάντα κάτι
χάδι, χάδια
παραδομένη η αυτοάμυνα
στη θέληση της αφής μου.
Το φως απ’ το σταυρό
που φοράνε
αντανακλά στα μάτια μου
την αγιότητα της ψυχής τους
γιατί ο σταυρός αγιάζει
μονάχα φορεμένος
στο στήθος τους.
Ο Θεός έγινε Θεός
όταν αγκάλιασε την πόρνη,
όταν την ονόμασε των γυναικών η πιο ωραία…
Το θαύμα του Θεού
δίχως τον ιδρώτα της ηδονής
είναι μια απάτη.
Άκης Παρισιάδης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
