[I]Ποιο σκοτάδι τώρα ταξιδεύει
Τη ματιά σου ξανά την αγριεύει
Πες μου που έχει πάει η ευαισθησία
Κι έχει μείνει στην καρδιά σου απελπισία
Σε κοιτάζω κάτι μου θυμίζεις
Έχεις τον τρόπο πάντα να μ’ αφοπλίζεις
Σ’ ένα βλέμμα σκοτεινό και γκρίζο
Τη ζωή μου σαν χαρτί γράφω και σκίζω [/I]
[B][I]Πες μου για όνειρα που στάζουν μες στο δάκρυ
Γι αυτά τα όμηρα φεγγάρια σε μιαν άκρη
Τι είναι αυτό που θέλεις τώρα να αλλάξεις
Να προχωρήσεις να σκεφτείς και να πετάξεις
Έχει δυο χάλκινα φτερά αυτή η αγάπη
Κι είναι ο ουρανός βαρύς απ ‘τη βροχή
Φτάνει να ξέρεις να πετάς ,στιγμή ενάτη
Γράφει η σελίδα που την έσβησες με χι [/I][/B]
[I]Ποιο σκοτάδι σκέπασε τη μέρα
Κι έχει γίνει ο πόνος μια σκακιέρα
Μια κίνηση ακόμα απομένει
Αν θα σώσεις τη ζωή που σε πικραίνει
Σε φωνάζω πάλι με το όνομά σου
Και τρομάζω , που χάθηκε η χαρά σου
Τι είναι αυτό που όλο σε βασανίζει
Και τη σκέψη σου σαν ύπνος σ’ υπνωτίζει [/I]
[U][B][I]
www.eliaspolitis.gr[/I][/B][/U]
Έχει δυο χάλκινα φτερά αυτή η αγάπη
Κι είναι ο ουρανός βαρύς απ ‘τη βροχή
Φτάνει να ξέρεις να πετάς, στιγμή ενάτη
Γράφει η σελίδα που την έσβησες με χι
