Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ζω
 
ΖΩ

Ζω. Σε αδιέξοδο στενό ,
οδός ερήμου, τέρμα.
Κουράστηκα να κουβαλώ,
μπάζα ζωής και έρμα.
Δεν με αγγίζουν, δεν κοιτώ,
στο πουθενά το βλέμμα.
Σέρνομαι κάτω, θα πνιγώ,
μες στο δικό μου αίμα.

Ζω. Σε ετοιμόρροπο γιαπί,
τυφλός, ποτέ δεν είδα μιαν αυγή,
το όνειρο βυζαίνω.
Ζω. Σε ακατοίκητο νησί,
γυμνός, ναυάγησα στη λογική,
αργά- αργά πεθαίνω.
Σκούριασαν οι ώμοι κι΄ αντοχή,
μολύνθηκε η αναπνοή,
ο αέρας π΄ ανασαίνω.
Καμίνι η έρημος, βουνό,
σκοντάφτω, ανεβαίνω.
Μούχλα και λάσπη στο μυαλό,
γλιστράω, κατεβαίνω.

Ζω. Τον αδιάφορο καιρό, τον ξόδεψα χωρίς σκοπό,
το γέλιο μου κι’ αυτό πικρό, πεινάω.
Ζω. Με το κουρέλι μου παλτό, ξυπόλητος να μη βραχώ,
τον ίσκιο μου ακολουθώ, πονάω.
Ζω. Η τρέλα μου στον πυρετό, η ελπίδα μου με πανικό,
μου ‘λένε να παραδοθώ, γερνάω.

Μια στάλα αγάπη, γιατρικό, κάτι δικό σου, να πιαστώ,
σενάριο να ονειρευτώ, αιτία να αναστηθώ,
για πάντα θα ζητάω.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 17
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Πρόβα θανάτου η μοναξιά
      Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
03-07-2009 @ 14:03
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
sofianaxos
03-07-2009 @ 14:03
::up.:: ::up.:: ::up.::
Simos_Vassilis
03-07-2009 @ 14:03
Ζω. Τον αδιάφορο καιρό, τον ξόδεψα χωρίς σκοπό,
το γέλιο μου κι’ αυτό πικρό, πεινάω.
Ζω. Με το κουρέλι μου παλτό, ξυπόλητος να μη βραχώ,
τον ίσκιο μου ακολουθώ, πονάω.
Ζω. Η τρέλα μου στον πυρετό, η ελπίδα μου με πανικό,
μου ‘λένε να παραδοθώ, γερνάω.
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!::1255.:: ::1255.::
ΚατεριναΘεωνα
03-07-2009 @ 14:09
ΤΡΟΜΕΡΟ!!!!!!!! ::up.:: ::up.::


ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ
yiannistellidis
03-07-2009 @ 14:11
Μια στάλα αγάπη, γιατρικό, κάτι δικό σου, να πιαστώ,
σενάριο να ονειρευτώ, αιτία να αναστηθώ,
για πάντα θα ζητάω.

geia sou giannare !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
xxix86
03-07-2009 @ 14:24
Απλά υπέροχο...
::yes.::
amylee
03-07-2009 @ 16:56
::theos.:: ::theos.::
Γιάννης Ποταμιάνος
04-07-2009 @ 00:41
Φοβερή κραυγή
Πολύ δυνατά συναισθήματα
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
idroxoos
04-07-2009 @ 00:44
Μια στάλα αγάπη, γιατρικό, κάτι δικό σου, να πιαστώ,
σενάριο να ονειρευτώ, αιτία να αναστηθώ,
για πάντα θα ζητάω.
::wink.:: ::yes.:: ::up.::
efrosiba
04-07-2009 @ 04:56
Ο βαθύς πόνος της ψυχής απόλυτα ποιητικά δοσμένος... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
adespotoi
04-07-2009 @ 05:34
άμα έχεις καρδιά μη φοβάσαι τίποτα και κανένα. ::theos.:: ::smile.::
niotis@yahoo.gr
04-07-2009 @ 06:35
εκανες τον πονο σου ποιηση
πραγματικα Γιαννη μπραβοσου
να εχεις καλο Σ/Κ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Helene52
04-07-2009 @ 09:50
Υπέροχο!!!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
jilan
04-07-2009 @ 11:28
Φοβεροί στίχοι...Μπράβο σου φίλε μου
elpidakwstopoulou
04-07-2009 @ 12:00

Ζω. Η τρέλα μου στον πυρετό, η ελπίδα μου με πανικό,
μου ‘λένε να παραδοθώ, γερνάω.

Μια στάλα αγάπη, γιατρικό, κάτι δικό σου, να πιαστώ,
σενάριο να ονειρευτώ, αιτία να αναστηθώ,
για πάντα θα ζητάω.

φοβερό ...μπράβο σου...!!! ::up.:: ::up.::
tarifula
04-07-2009 @ 14:42
απλα....απαιχτο.....
Wild_Sorrow
04-07-2009 @ 17:57
ΠΟΛΥ καλο!!!!Ιδιαίτερα ο τόνος...και οι στιχοπλασία ολάκαιρη!!! ::kiss.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο