| |
Τον δρομο παρε της καινουριας σου ζωης
αυτον που διαλεξες εσυ πριν ξημερωσει.
Οτι κι αν κανεις οτι κι αν σκεφτεις
τα δακρυα μου για σενα εχουν στεγνωσει.
Οταν θα μαθεις αγαπη τι θα πει
θα ειναι αργα μην με ζητησεις.
Δεν ειναι προβα ουτε αστειο η ζωη
θα ειναι αργα για εξηγησεις.
Οταν θα εχεις τυψεις κι ενοχες
και το φεγγαρι δακρυσμενο θα ρωταει.
Τοτε τι ψεμματα θα βρισκεις για να λες
αφου για μενα το φεγγαρι θα ποναει.
Που να σαι
Που να σαι μικρε μου που νασαι
πως να σε ξαναδω
Οτι σου ειπε μην το θυμασαι
να ξερεις δεν φταιω εγω
Με ψεμμα τα λογια γεματα
μακρυα απο μενα σε πηρε
Κι εγω με κομμενη ανασα
μες στο κακο που με βρηκε
Αραγε τα βραδυα κοιμασαι
κι εισαι με ποιον αγκαλια
Αραγε τα βραδυα φοβασαι
κι η ψυχη σου μ αναζητα
Σε πηρε η μια λεξη απο μενα
σε εκλεψε παντοτινα
Τωρα η νυχτα κι η μερα
για μενα πια δεν μετρα
Που να σαι μικρε μου που να σαι
πως να σε ξαναδω
Χερια μαχαιρια σε πηραν
μακρυα μου και σε κρατουν
Ξερουν πως σε λατρευω
μα ποτε σου δεν θα στο πουν
Οταν τα χρονια χωριστα μας περασουν
κι αμα ποτε σου θες να με βρεις
Τα ματια μου δεν θα ξεχασουν
τα χρονια μιας λαθος στιγμης
Κι αμα τα δεις να δακρυζουν
μην με ρωτησεις γιατι
Ειναι επειδη θα ελπιζουν
πως καποτε θαμαστε παλι μαζι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
