| Πόσο μισώ τη μοναξιά
Το χάος του μυαλού μου
Είμαι θαμμένη ζωντανή
Στο άψυχο κορμί μου
Θα φύγω τώρα θα σωθώ
Θα διώξω τα θηρία
Που με ανάγκασαν να ζω
Στου σκότους την πορεία
Δεν θα μισήσω τη στιγμή
Που θα ‘ρθει να με πάρει
Θα μου χαρίσει μια ζωή
Που δεν θα με πονάει
Ίσως τα λόγια μου αυτά
να ‘ναι τα τελευταία
μα η αιώνια σιωπή
είναι καλή παρέα
θα φύγω τώρα θα χαθώ
μένοντας στα αστέρια
και έτσι θα ξεκουραστώ
μέσα στης γης τα χέρια.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|