Γιάννης Ποταμιάνος
06-07-2009 @ 09:56 | Και στέκεσαι μονάχος σου
Σαν δέντρο δακρυσμένο
Σ' ένα τοπίο σκοτεινό
Απ' όλους ξεχασμένο...
::yes.:: ::yes.:: | |
Τσακίρη Χαρά
06-07-2009 @ 09:59 | Βρε Μαρακι μου ομορφο!
Εισαι απιθανη παντα!!!! ::hug.:: ::love.:: | |
elpidakwstopoulou
06-07-2009 @ 12:31 | Ας έγερνα στο πλάϊ σου
Δειλά.. να ξαποστάσω
Μ' έχει κουράσει η ζωή
Που τρέχω να προφτάσω...
να το κρατησω αυτο ...είναι όμορφο !!!
πολύ γλυκό Μαράκι την καλησπέρα μου !!!! ::up.:: ::love.:: ::hug.:: | |
Simos_Vassilis
06-07-2009 @ 12:38 | Σαν πίνακας πια ζωντανός
Που στάζει πόνο κι αίμα
Γιατί βαρέθηκε να ζει
Στον τοίχο.. ένα ψέμα...
::up.:: ::yes.:: ::up.:: | |
Simos_Vassilis
06-07-2009 @ 12:38 | Σαν πίνακας πια ζωντανός
Που στάζει πόνο κι αίμα
Γιατί βαρέθηκε να ζει
Στον τοίχο.. ένα ψέμα...
::up.:: ::yes.:: ::up.:: | |
χωρικός
06-07-2009 @ 15:42 | πολύ όμορφο Μάρω
ειδικά αυτό:Μα κείνο που σκοτώνει με
Μονάχα.. είν' η γνώση
Πως τούτη την αγάπη μου
Καμμιά δεν θα στην δώσει...
καλό βράδυ! ::smile.:: | |
Mικρουλι
06-07-2009 @ 22:46 | Πολύ ωραίο!! ::up.:: ::yes.:: ::up.:: | |
 |
