stixoi.info: Το παλτό μου

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271883 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Το παλτό μου

Μου έδωσε την εύπνευση ο Χάρης με το σχόλιο του στο ποιήμα μου Θέλεις να φύγεις

[align=center]7/07/2009
9:25:51 PM

Το παλτό μου

Πρώτο παλτό μου χάρισαν
Στα νεανικά μου χρόνια,
Μαζί μου τι δεν πέρασε
Βροντές, θύελλες , χιόνια.

Τα δυο, παντού και πάντοτε
Μαζί με το παλτό μου,
Σαν δέρμα απάνω στο κορμί
Δεύτερος εαυτός μου.

Σαν το παλτό μου πάλιωσε
Και σπάσαν οι κλωστές του,
Με αγάπη το εφρόντιζα
Να βρεί τις αντοχές του.

Οι ζέστες το ξεθώριασαν
Μα δεν θα το πετάξω,
Οι δυο μας ζήσαμε στιγμές
Που δεν Θέλω να αλάξω.

Τρυπήσαν οι αγκώνες του
Μ΄εγώ όλο το μπαλώνω,
Δεν το αποχωρίζομαι
Το αλληλοσυμπληρώνω.

Όσο και αν μου φθάρηκε
Κι ας μη είναι μετάξι,
Δεν το αποχωρίζομαι
Το ‘χω μη βρέξει στάξη.

Ναταλία Μίτσιου


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 11 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Έρωτας & Αγάπη,Αναμνήσεις & Βιώματα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Οι αφορμές είναι πολλές / που ενπνεύση μου δίνουν / δικά μου αποτυπώματα / όμως εδώ αφήνουν.

Γιάννης Ποταμιάνος 07-07-2009 @ 05:18	Όσο και αν μου φθάρηκε Κι ας μη είναι μετάξι, Δεν το αποχωρίζομαι Το ‘χω μη βρέξει στάξη. Η πίστη είναι αρετή Πολύ καλό ::yes.:: ::yes.::
petrwnas 07-07-2009 @ 05:43	Όσο και αν μου φθάρηκε Κι ας μη είναι μετάξι, Δεν το αποχωρίζομαι Το ‘χω μη βρέξει στάξη. και εμενα ετσι με μπαλωνει βρε Ναταλια μου!!!τι να γινει αυτοι ειμαστε και καμαρωνουμε!!!!!!Υπεροχο!!!!! ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
niotis@yahoo.gr 07-07-2009 @ 05:47	μ' αρεσουνε οι συμβουλες οι φιλοι να μου λενε να γινομε πιο τελιος ωπος αυτοι με θενε Ναταλια σ' ευχαριστο ειναι πολα πραγματα που φιτεβονται μεσεμας σαν γονηδια και να θεμε δεν μπορουμε να τα αλαξουμε πολυ φιλοσοφημενο!!!!!!!!!!!!! να ειστε καλα τα χαιρετισματα μου απο Κρητη ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΜΙΤΣΕΦ 07-07-2009 @ 05:59	ποσο νοημα εχει το ποιημα σου ρε Ναταλακι......
Mικρουλι 07-07-2009 @ 06:09	Μπράβο Ναταλία!!! Πολύ μου άρεσε!! ::hug.:: ::up.:: ::hug.::
Dimitri Favvas 07-07-2009 @ 06:19	Ε μα πόσο να σου αντέξει πια. Το φορούσες ακόμα και το καλοκαίρι με τις "ζέστες"
ΚατεριναΘεωνα 07-07-2009 @ 08:15	::up.:: ::up.:: ::up.:: ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ
Nikos Krideras 07-07-2009 @ 10:16	::up.:: ::up.:: ::up.::
idroxoos 07-07-2009 @ 12:11	Όσο και αν μου φθάρηκε Κι ας μη είναι μετάξι, Δεν το αποχωρίζομαι Το ‘χω μη βρέξει στάξη. ::up.:: ::up.:: ::up.::
vlachos 07-07-2009 @ 12:33	Αν ο άνθρωπος έχει την μέσα του ρυθμό, τέχνη, ξέρει να πλάθει τις λέξεις και συ ΝΑΤΑΛΙΑ μου φαίνεται να τα έχεις όλα αυτά, μπορεί να φτιάξει με μόνο μια λέξη τόσες όμορφες εικόνες. Μπραβο σου!! Πολύ καλό!!!!!!!!!! ::up.::
Christa E. 08-07-2009 @ 09:15	Οι ζέστες το ξεθώριασαν Μα δεν θα το πετάξω, Οι δυο μας ζήσαμε στιγμές Που δεν Θέλω να αλάξω. Τρυπήσαν οι αγκώνες του Μ΄εγώ όλο το μπαλώνω, Δεν το αποχωρίζομαι Το αλληλοσυμπληρώνω Όσο και αν μου φθάρηκε Κι ας μη είναι μετάξι, Δεν το αποχωρίζομαι Το ‘χω μη βρέξει στάξη Πολύ γλυκό Ναταλία μου!!! Ξέρεις να ξυπνάς παλιές μνήμες!!!!Επίσης συμφωνώ με το συνάδελφο από πάνω!!!! ::yes.:: ::theos.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο