idroxoos
07-07-2009 @ 23:33 | παίρνω κομμάτια κρύσταλλο, μιας άσπρης μας Δευτέρας
κι’ ενώνω με το σάλιο μας, της γέφυρας ρωγμές
πολύ όμορφο....!!!!! ::up.:: ::up.:: ::hug.::
καλημέρα Ελένη!!!! | |
kgnisios
07-07-2009 @ 23:40 | καλημερα Ελενη
ολο καταπληκτικο, στεκομαι ομως και εγω
στον σουρεαλιστικο θα ελεγα επιλογο, που
δυναμωνει οσο τιποτα το ποιημα . . . ::yes.:: ::yes.:: | |
Γιάννης Ποταμιάνος
08-07-2009 @ 00:34 | πολύ όμορφο....!!!!! ::yes.:: ::yes.:: | |
Simos_Vassilis
08-07-2009 @ 00:50 | Σιμά σου μένω και θωρώ κάθε σπασμένη μέρα
που σούρουπο ξημέρωνε κι’ ανήλιαγες στιγμές
παίρνω κομμάτια κρύσταλλο, μιας άσπρης μας Δευτέρας
κι’ ενώνω με το σάλιο μας, της γέφυρας ρωγμές
Πανέμορφο!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Ιχνηλάτης
08-07-2009 @ 01:07 | Εξαιρετική έμπνευση!!
Σ` ένα τοπίο σουρεαλιστικό θα έλεγα,
ζεί ο έρωτας.
Με όλες τις εικόνες τις ερωτικές.
Σαν το λουλούδι που ξεφυτρώνει
μέσα απ` τα τσιμέντα και τ` αγριοχόρταρα.
Και προκαλεί ολονών τα βλέμματα!!! | |
Δήμητρα
08-07-2009 @ 04:33 | Ωωωωωωωω φιλενάδα!!!
Πραγματικα είσαι υπέροχη στα ερωτικά....
Να γράφεις πιο συχνά τέτοια, μας αρέσουν... ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
Celestia
08-07-2009 @ 04:51 | Παράξενα μου φαίνονται τα μάτια σου το βράδυ
σαν λυπηρό πλατάγισμα μιας γκρεμισμένης γης
που φέρνει χρώμα ρόδινο στ’ απύθμενο σκοτάδι
και μια γλυκάδα σιγηλή στο βάθος της πληγής
Ειναι ολοκληρο ενα αριστουργημα!!!!!
::love.:: ::hug.:: | |
azoritis
08-07-2009 @ 05:33 | μια γλυκάδα............ ::up.:: ::smile.:: ::smile.::
ωραίο...... | |
TAS
08-07-2009 @ 05:46 | Σπασμένη γέφυρα . . . κρεμάμενοι στις άκριες γυμνοί . .και πώς να ενώσουμε τα κενά . .
http://www.youtube.com/watch?v=lDK8nrhDaXQ
| |
χάρης ο κύπριος
08-07-2009 @ 06:01 | Μπράβο ρε Ελένη μου ! ! !
::hug.:: | |
niotis@yahoo.gr
08-07-2009 @ 06:15 | καταπληκτικο Ελεννη ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Xωρολάτρης
08-07-2009 @ 14:45 | Καταρχήν διαφωνώ κάθετα με την φίλη σου την Δήμητρα ,Ελένη μου..Το ποίημα αυτό δεν είναι ερωτικό..Το βασικό γνώρισμα της ερωτικής ποίησης για μένα είναι η στιγμή..Μια φουντωμένη στιγμή..μια ανυπέρβλητης αξίας στιγμή που πέρασε στα χαρτιά μέσα για να διατηρηθεί και να φωνάξει..Το ποίημα αυτό από την στιγμή που μπορεί και παρουσιάζει τον αφηγητή του να παίρνει τα κρύσταλλα μιας άσπρης Δευτέρας και να ενώνει με σάλιο και με τόση υπομονή τις ρωγμές αυτής της γέφυρας ,φεύγει πολύ πιο πέρα από τον Ερωτα..Εχει αγώνα το ποίημα αυτό..έχει αγάπη μιας ζωής..έχει φοβερή ένταση και ατέλειωτη παρατήρηση καθώς γέρνει μέσα στα παράξενά του μάτια τις νυχτιές για να ακούσει τον ήχο που κάνουν τα κομμάτια της γης που γκρεμίζονται..όχι..Δεν είναι ερωτική ποίηση αυτή..Είναι θυσία..Είναι Ελπίδα..Είναι Ζωή! | |
rock sugar
12-07-2009 @ 00:44 | κορυφαίο είναι! | |
 |
