Dimitri Favvas
08-07-2009 @ 07:55 | Υπέροχο και αληθινό Κατερίνη. Κι εγώ ποτέ δεν "ζύγισα" τα φτερά μου. Μπορεί να ήταν εντελώς διαφορετικά αν το είχα κάνει ενωρίς, έμαθα όμως να μην μετανιώνω για ότι δεν έκανα ή έκανα.
Καλό σου απόγευμα | |
Nikos Krideras
08-07-2009 @ 08:04 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
ΚατεριναΘεωνα
08-07-2009 @ 08:12 | Γύρε νύχτα να πλαγιάσω
μες το χθες να βυθιστώ
μες τις μνήμες να κουρνιάσω
στη σιωπή μου να χαθώ.
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Γιάννης Ποταμιάνος
08-07-2009 @ 08:39 | Γύρε νύχτα να πλαγιάσω
μες το χθες να βυθιστώ
μες τις μνήμες να κουρνιάσω
στη σιωπή μου να χαθώ.
Συμφωνώ με την Κατερίνα Θεωνά
::yes.:: ::yes.:: | |
Simos_Vassilis
08-07-2009 @ 10:59 | Έκανα όνειρα για σένα
να σε δω με ζυγισμένα
τα φτερά σου τ’ απλωμένα
απ’ το Θεό ευλογημένα.
Μα ένα κοφτερό δρεπάνι
μας εχώρισε στα δυο
την φωνή μου λεν δεν κάνει
να ακούς να σου μιλώ.
Όμορφο!!
::up.:: ::yes.:: ::up.:: | |
Helene52
08-07-2009 @ 13:33 | Γύρε νύχτα να πλαγιάσω
μες το χθες να βυθιστώ
μες τις μνήμες να κουρνιάσω
στη σιωπή μου να χαθώ.
Υπέροχο !!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
ΚαΤερίνη
11-07-2009 @ 15:43 | Ευχαριστώ πολύ!! | |
 |
